Maand: oktober 2001

‘t Zal voor veel mensen raar in de oren klinken.
De meeste mensen zien nl wel wat er gebeurt op hun vrije dag. Ze hebben niet al te veel gepland of er moet een onoverkomelijke afspraak staan met de tand- ofwel huisarts; of misschien viert de beste vriend juist die dag z’n verjaardag. Natuurlijk zullen de nodige boodschappen gedaan & zal er op een bepald moment van de dag gegeten moeten worden. Voor de rest ziet men wel hoe de wind waait & kan er naar hartelust afgeweken worden van ‘t tijdschema; desnoods eet men een uurtje later.

Ik heb m’n vrije dag van te voren al helemaal in m’n hoofd zitten. Soms weet ik een week van te voren al wat ik zoal ga doen op zo’n bewuste dag (sterker: ik heb wel gehad dat ik van de hele komende maand wist wat van dag tot dag de planning al). Misschien moet ik ‘t ff illustreren met de dag van morgen:

Voor 9 uur opstaan. Zo snel mogelijk ontbijtspullen kopen, zodat ik rond 11 uur klaar ben met ontbijt & douche etcetera & zodoende gereed ben de deur uit te gaan. 12 Uur moet ik definitief verzonnen hebben wat ik wil eten & daar een boodschappenlijst voor hebben samengesteld. Rond 1-en sta ik dan ergens in een supermarkt. Vlug naar huis om alvast aan ‘t eten te beginnen, want ik was van plan ‘t goedje een paar uur te laten pruttelen. Na 2 uur zit alles in de pan & kan ik ff de deur uit; naar een russisch winkeltje & ff langs m’n stamcafé. Mocht ik in de ochtend toch zin hebben om naar de film te gaan, dan gaan de 2 laatstgenoemdee opties niet door, maar zit ik tussen 2 & 4 in de bios. Beter van niet, want dan loopt de hele dag in ‘t honderd. Tussen 4 & 5 weer ff thuis zitten. Waarna ik een biertje ga drinken bij m’n collega’s. Uiterlijk ½ 7 thuis om ‘t eten af te maken & te verorberen. Tot 9 uur rustig aan & de rest van de avond blijkt vanzelf wel, maar zal hoogstwaarschijnlijk thuis doorgebracht worden. Om een uur of 1 ‘s nachts zal ik trek hebben in bed & verlaat ik de wakkere wereld. (De planning is nooit perfect: er loopt altijd wat verkeerd of ik doe ergens veel langer over dan gedacht).

Was voor mij altijd heel normaal om dit soort aktiviteiten van te voren te weten. Wist ik tenminste wat ik moest doen, had ik wat structuur & kwam ik aan de div dingen toe.
Tot ik er achter kwam dat andere mensen dat vaak helemaal niet hebben, tenzij ze een gezin hebben om zorg voor te dragen: terwille van de opvoeding van de kinderen leg je dan struktuur in de dag aan. Vrijgezellen als ik hebben daar over ‘t algemeen geen behoefte aan. Behalve dan een vrijgezel als ik.

M’n dag is van te voren bepaald. Ik voel me ongemakkelijk als er op aangedrongen wordt van ‘t tevoren bepaalde schema af te wijken. Daar heb ik geen ruimte voor. Dat voelt dan alsof de dag in chaos vervalt.
Net als dat ik ‘t niet prettig vind niet op de plek te kunnen zitten waar ik gewend ben te zitten. Verlies dan ‘t overzicht & voel me minder veilig, op m’n gemak.

Klinkt misschien obsessief, dwangmatig, maar ik kan me niet anders herinneren dan dat ik ‘t m’n leven lang gehad heb. Bepaalde rituelen zorgden er dagelijks voor dat m’n dag goed verliep, dat ik controle had over m’n omgeving. ‘t Hielp me ‘t geheel te overzien, zodat de wereld een veilige wereld bleef.

& Tegenwoordig weet ik dat niet iedereen diezelfde controle behoeft.

Er zijn echter geen agenda’s nodig in Zijperspace.

In ‘t begin was ik van plan een blog te creëren die niet al te persoonlijk zou zijn. Waarbij je niet te snel zou merken wat ik in ‘t dagelijks leven doe. Of hoe mijn verleden mij heeft geboetseerd tot wat ik nu ben. Dat soort dingen wilde ik er zoveel mogelijk buiten laten. Beetje privé houden.

‘t Moest vooral luchtig zijn, misschien zo af & toe wel informatief, maar vrolijke onzin moest de boventoon voeren. Korte verhaaltjes waarbij de opgenomen links meer een illustratie vormden dan dat ze iets opzienbarends of een must-see-spot waren (daar hebben we andere bloggers voor, die veel beter surfen dan ik).

Dat heb ik niet al te lang volgehouden, want allengs werden de postjes persoonlijker & de links in mijn teksten steeds moeilijker te vinden. M’n eigen persoonlijkheid begon zich toch meester te maken van de blog, waardoor ‘t geheel ook een serieuzere toon kreeg. Zonder dat ik ‘t echt doorhad werd ‘t een lijflog, waarbij de vrolijke kant wat meer op de achtergrond raakte.

& Terwijl ik zit te overzien hoe die verandering heeft plaatsgevonden, valt me ook op hoe groot de hoeveelheid is die ik hier dump. 3 of 4 berichtjes op een dag komt regelmatig voor. Niet dat ik altijd even makkelijk schrijf: duurt soms een uur voordat ik een tekst naar voldoening plaats (waarna ‘t nog een paar keer wordt gelezen & gecorrigeerd & bijgevijld). Maar blijkbaar ben ik gewoon een mateloze ouwehoer, blogswijs gezien. Moet dat nog een beetje indammen, want straks heb ik door die continue stroom, niets meer om verder uit te putten.

Voorlopig staan de bronnen nog niet droog in Zijperspace.

‘t Is inmiddels wel vaker een bron geweest waar ik uit kon putten, mocht ik niets leuks te vertellen hebben bij feesten & partijen: een soortemet lijstje in m’n hoofd dat in de loop der tijd zich heeft opgeslagen aldaar, met redenen waarom sommige mensen grotere kans hebben eerder dood te gaan dan anderen.

‘t Is niet anders dan logisch dat mensen eerder sterven omdat ze ongezond leven: te veel eten, drinken of roken. Dat vrouwen langer leven dan mannen is ook wel algemeen aanvaard. Ligt inmiddels allemaal voor de hand voor ons bevattingsvermogen.

Maar mensen die linkshandig zijn (over ‘t waarom hiervan zal men wat langer moeten nadenken) maken ook een grotere kans vroeg te sterven. Slechts zelden worden ze ouder dan 80 jaar, de grootste gedeelte van deze bevolkingsgroep is echter al voor z’n 60e verdwenen uit ‘t aardse. ‘t Schijnt dat ‘t komt doordat de wereld totaal rechtshandig georiënteerd is: ingericht door de rechtshandige machthebbers. Levenslange frustratie over hoe gebruiksvoorwerpen zijn ontworpen leidt tot die voortijdige dood.

Frustrerend is ‘t ook als je kwa lengte er uitsteekt. Naar boven of naar beneden. Zowiezo is ‘t niet gezond voor je lichaamsdelen, maar ‘t brengt ook veel te veel stress met zich mee, omdat de wereld niet ingericht is op de bouw van zo’n lichaam. Zelfde voortijdige doodsoorzaak als voorgaande dus.

Nu komt ‘t ergste: mensen wiens achternaam begint met een letter vrij achteraan ‘t alfabet, die daardoor altijd als laatste aan bod komen, als laatste hun rapport krijgen, als laatste opgeroepen worden, hebben door die frustratie van ‘t wachten niet al te lang te leven. Zij moeten hun hele leven (wat achteraf toch al niet te lang duurt) net ff langer geduld betrachten.

Men bereidt zich alvast voor in Zijperspace, maar is voor de zekerheid gestopt met wachten.

Vaak is ‘t koken een noodzakelijkheid. Als ik gewerkt heb, heb ik er nooit zo’n zin in, dus gebeurt ‘t meestal niet. Waardoor ik iets uit de vriezer moet halen & met de magnetron opwarmen. Dan moet ik er natuurlijk wel voor zorgen dat er wat in die vriezer ligt. & Dat verklaart de noodzakelijkheid van dat koken. Dan moet ik nl op m’n vrije dag voor in ieder geval 3 dagen eten maken. Alles wat ik van de gevulde pan overhoud gaat in bakjes die ik invries.
Wie kent de methode niet om zoveel mogelijk tijd van de vermoeide thuis arriverende harde werker te besparen?

Heb je wel een grote pan nodig. & Liefst een goede, die niet zo snel aanbrandt. Ik heb me ooit laten vertellen dat Le Creuset ‘t topmerk wat dit betreft is. Daar heb ik me, dmv giften voor verjaardagen ed, voor laten sponsoren. Wat resulteerde in 2 Brittany pots (ik had u graag meteen genavigeerd naar ‘t punt op deze site waarop deze info direkt verkrijgbaar is, maar deze site laat dat blijkbaar niet toe), 1 van 2,5 ltr, de ander 4,2.

Eigenlijk vind ik dat nog steeds te klein. Ik wil er 1 waarin ik lustig kan poeren & prakken, waarbij ‘t kan spetteren & pruttelen zonder dat er al te veel over de rand heen gaat. Dat dwingt me nl tot zeer regelmatig m’n fornuis schoonmaken & daar hebben we natuurlijk een hekel aan. & Ook zo groot dat ik desnoods voor de hele familie een flinke pan soep kan maken. Buiten dat: vanwege ‘t gebruik van de maaltijden als magnetron-voer, gaat m’n voorkeur vaak uit naar 1-pansgerechten (eeuwige spaghetti/tortellini-voer begint ook te vervelen ben ik ook na vanavond me weer terdege bewust) & in zo’n 4,2-versie past voor mij hooguit voedsel voor 3 dagen.
Er bestaat dus ook een 7,0-uitvoering, wat ‘t verrassende resultaat van 2 xtra dagen eten zou kunnen opleveren.

Helaas is de familie Le Creuset waarschijnlijk van adellijke afkomst & uitzuigers pur sang: probeer de middelste maat eens te vinden voor een prijs onder de 200,-! In de Utrechtsestraat staan de pannen in de uitverkoop met 15% korting. Reken maar niet dat je daarmee onder genoemd bedrag komt. Ik durf niet uit te rekenen hoe duur 7 liter van zo’n pan zou kunnen gaan kosten.

Men blijft dromen van ‘t uitkomen van onmogelijke wensen in Zijperspace.

‘t Moet 10 jaar geleden geweest zijn toen ik voor ‘t 1st 2 grand foulards kocht voor ‘t maken van een dekbedovertrek. Op de Albert Cuyp stond toen de 1e handelaar in die Indiase (?) doeken. Hij was erg blij, vertelde hij me, dat-ie dit handeltje had gevonden, want sinds jaren niet zo’n hit gehad. Hij verdiende eindelijk weer ‘ns goed geld.
Dat ging natuurlijk niet onopgemerkt voorbij. De man zag ik 1½ jaar later nergens meer, maar de doeken werden door een steeds groter wordend legertje afrikaanse mannen op ‘t Waterlooplein verkocht.

Mijn moeder naaide 2 xemplaren op de gewenste maat aan elkaar & produceerde van de eventuele restanten nog wat kussenslopen. Zodoende had ik m’n eigen ontwerp dekbedovertrek, die ik bij niemand anders ooit gezien had. Zeer tevreden kon ik de 1e dagen minuten staren naar ‘t resultaat gespreid op m’n bed. Dit was iets unieks, dat alleen op mijn bed te vinden was.

Ik had besloten naar Den Helder te gaan van de week. & Aangezien er toch wat naaiwerk door m’n moeder verricht moest worden, was ‘t misschien ook weer ‘ns tijd voor een nieuwe overtrek. Na wat struinen op de markt zeer zorgvuldig 3 xemplaren gekocht (‘t was ook weer tijd voor xtra kussenslopen), met de hoofdkleur groen.
M’n moeder had ‘t binnen een uur gereed; ‘t enige wat ik nog hoefde te doen was de bijbehorende geur er uit wassen. Dankzij ‘t mooie weer was-ie gister al droog.

Ik heb er niet zolang naar hoeven staren, had onmiddelijk ‘t gevoel dat ‘t onderdeel van mij & m’n huis was. Toch heb ik een moeilijk te onderdrukken neiging om nog ff de slaapkamer in te lopen & te kijken hoe ‘t er bij ligt & of ‘t zich op z’n gemak voelt zo tussen de gele muren & groene boekenkasten.

‘t Was een heerlijke nacht, afgelopen nacht in Zijperspace.

Men moet begrijpen: onze omroeper Arie Brak is ook niet zo jong meer, & krijgt allengs meer last van een droge bek, door de chronische wijdebakkes-kramp (hij kan z’n mond niet houden). Dus laat-ie zich tegenwoordig begeleiden door een geluidswagen, die zijn mededelingen elektriek kan versterken. Voor de muzikale & ‘t-oog-wil-ook-wat-op-die-leeftijd aankleding trekt-ie bij belangrijke nieuwigheden door Zijperspace met z’n 400 promo-girls. Ze passen niet altijd allemaal in ‘t busje (de meisjes zijn nou eenmaal aan groei onderhevig op die leeftijd), dus worden ze ook wel in de lokale diensterauto naar de plek van bestemming vervoerd.

Aldus blijft men van niets verstoken in Zijperspace.

‘t Is eigenlijk geen discussie, wat ik in laatste potsje aldus noem. ‘t Is domweg iemand afzeiken voor de lol door kutje & wat van z’n kornuitjes. Kinderachtig puberaal gedoe (da’s dubbelop & dat klopt). De keren dat ik reakties van eric suiker tegenkwam vond ik ‘t over ‘t algemeen grappig, meevoelend, snugger, dan wel betrokken. Eric moet dus blijven & bovenal doorgaan waar-ie mee bezig was.

De kut stond reeds op ignore, binnenkort op delete.

We hadden hier eigenlijk geen aandacht aan moeten besteden, maar eric had wel een morele ondersteuning nodig, dacht ik.

Bepaalde zaken laten we voortaan ongemoeid in Zijperspace.

Moet weliswaar nu naar m’n werk. Maar moet toch ff aandacht besteden aan erik suiker (met kleine letters).
Dit is zijn blog. Deze is van iemand anders, met een laag tolerantie-grens & ander soort humor bezigt dan onze erik & ondergetekende. & Dit is de discussie die eruit voortvloeit.

Waarop we ‘t pand haastig moeten verlaten.

Maar meer reportages zullen volgen vanuit Zijperspace.

Onzinnig geld uitgeven. Daar ben ik best wel goed in.

Geld uitgeven & dan erachter komen dat je ‘t gekochte goed niet gebruikt of in ieder geval niet nodig had. Bijv een nieuwe muis kopen. Die bij thuiskomst uit elkaar slopen & moeite hebben om ‘t weer aan de praat te krijgen. Dan moet de oude muis ook maar ‘ns van de binnenkant nader bekeken worden. Om dat oude ding goed te kunnen bekijken heb ik dus ‘t van binnen een beetje schoon gemaakt. Alles wat dichter tegen elkaar aan gezet. Kijken of de wieltjes wel draaien. & Er vooral achter komen dat de binnenkant van de oude er eenvoudiger & minder kwetsbaar uitziet dan de nieuwe, hoewel van ‘t zelfde merk. De oude blijkt ook veel beter te werken bovendien.

Of xtra geheugen kopen. (‘t Is een koopje tegenwoordig: 256 mb voor slechts 85,-. Maar da’s een slecht xcuus voor mezelf). & Er achter komen dat je dat niet nodig had om de game Exile te spelen.

Of een webcam kopen & er niet binnen een dag achter komen hoe zo’n ding geïnstalleerd moet worden. De moed al snel opgeven & zogauw ‘t ding op de grond valt, niet de moeite te nemen ‘t weer op een veilige plek te zetten.

‘t Is luiïgheid vooral. Niet de concentratie kunnen opbrengen dieper in de materie te duiken. & Dat geplaatst tegenover een grote mate van impulsiviteit van bijv ‘t trekken van de portemonnee.

Gelukkig bestaat Zijperspace dankzij die ongecontroleerdheid nog steeds.

Wederom snap ik ‘r niks van. In m’n archief, aan linkerzijde per week gesorteerd, ontbreekt sinds gister 09/23/2001 – 09/29/2001. Ik weet niet waar ‘t gebleven is. Maar ik kom er net achter dat ‘t, weliswaar moeilijk, wel te bereiken is. Op m’n Nedstat-teller staat er aangegeven dat vanuit m’n archief van die periode m’n blog bezocht is (dat was ik waarschijnlijk zelf). Ik krijg ‘t echter niet bij Blogger tevoorschijn.

Sommige raadsels zullen wel nooit opgelost worden in Zijperspace.