Hinke is gestopt. Ik las ‘t gisterochtend om ong 8.50 uur. Dat weet ik zo precies om dat ik in m’n sjachrijn van vroeg opstaan ‘t raar vond dat haar tellertje bij de cam-afbeelding 3.50 uur aangaf. En ik zat me dus af te vragen of ‘t dan wel een aktueel beeld was.

Ik kijk bijna nooit naar cams. Ik vergeet ‘t, omdat de tekst al zoveel aandacht vergt. Mocht dat niet ‘t geval zijn, dan ben ik snel verdwenen, daarbij voorbijgaand aan andere aspekten van de blog.

Maar door de reaktie van Klaas werd ik plots geattendeerd op mogelijke beelden van Hinke. Oh, heeft ze dan een cam? Dus moest ik even kijken.

& Ik zag een Cam-dame poseren zoals ik nog nooit een cam-girl heb zien zitten.
Ze had 1 arm over haar borsten geslagen & de andere hand bedekte haar kruis. Prachtig geënsceneerd, schitterende rust.

Ik wilde wel reageren, maar ‘t leek me zo platvloers dat te doen op ‘t moment dat ik dit beeld zag. 1st maar even thee zetten om wakker te worden. Terug bij m’n beeldscherm zie ik slechts een stoel in ‘t cam-schermpje.

Ik blijf me die prachtige dame herinneren als de gracieus zittende muze. Alsof ze inmiddels ‘t aardse heeft verlaten & de Olympus heeft bestegen. Daar kunnen wij geen getuige meer van zijn alhier in Weblogland.

In de hoop dat ze haar pen niet zal laten rusten in de contreiën waar ze zich nu bevindt.

Schrijven wij voort in Zijperspace.