Ik heb ‘m vorige week ook al eens voorbij zien fietsen. Had ‘m daarvoor nog nooit eerder op ‘n fiets gezien. ‘t Was toch echt Westmalle. Rijdend tegen de richting van ‘t verkeer in. & Weg van de alcoholisten & junkies voor de Albert Heijn.
De volgende dag was-ie zeer kort bij me binnen. Te kort om ‘m echt te spreken. Te kort om zijn verhalen, z’n spraakwatervallen aan te horen.

Vandaag zet hij z’n fiets tegen de fusten buiten. Loopt onmiddelijk naar de plek waar-ie altijd naartoe ging.
‘Ja, je ziet me niet meer zo vaak. Ik mag van mezelf ook niet meer zoveel drinken. Hooguit 3 per dag. & Ik heb er al 2 gehad vandaag.’

Terwijl ik met ‘m afreken, praten we verder.
‘Hoe gaat ‘t met je?’
‘Gaat goed hoor. Stukken beter. Afgelopen zaterdag heb ik voor ‘t laatst gebruikt.

Ik moet de hele tijd in m’n hoofd houden wat ik aan ‘t doen ben. Nu is m’n vriendin de stad uit. Ze heeft een tijdelijke baan in Den Haag. Maar je verzint elke keer een reden.
Je moet er ook naar luisteren. Je moet voelen wat je voelt. & Dat gevoel moet je een naam geven. De ene keer ben je boos, dan weer ben je verdrietig, of je bent verliefd. Je voelt elke keer wat. Maar dat gevoel moet je een naam geven, want dan weet je waar de behoefte vandaan komt.’
‘Ga je dan niet naar ‘t Jellinek?’
‘Nee, dat gaat tóch niet. Is ook niet leuk hoor. Dan zie ik m’n vriendin een hele tijd niet meer. Je zit intern & je mag niets & je moet overal aan voldoen. Bovendien moet ik m’n schulden proberen te saneren.
& ‘t Gaat nu hartstikke goed met m’n vriendin. We maken geen ruzie & zo. Dat is zó goed als je lichaam ‘t weer normaal doet. Ik kan weer nuchter reageren. Want ik zat altijd onder invloed. Je bent toch een ander persoon als je gebruikt. Als je niks gebruikt ben je totaal iemand anders.

Ik moet wel zorgen dat ik een andere invulling krijg. Ik was de hele dag bezig met m’n drugs. Je ziet de hele tijd mensen die er ook de hele dag mee bezig zijn. Dus ik moet de mensen voor de Albert Heijn zo min mogelijk zien. Daar een vervanging voor vinden. Voor alles wat ik deed moet ik een vervanging zien te vinden.
Ik was verslaafd aan methadon, heroïne, bier & af & toe nam ik ook wat pilletjes. Ik dronk vaak 12 bier per dag, kwam ik bij jou halen. & Ondertussen gebruikte ik de rest ook nog. Daar moet ik allemaal vanaf zien te komen. Een andere bezigheid voor zien te vinden.
Ik kan nu bijv plots veel koffie drinken & ik kan soms niet stoppen met eten & snoepen. Dat kan geen kwaad, want er kan best wel wat bij. Maar ik moet wel bewust zijn van wat er gebeurt.

Je moet ‘t zien als een avontuur. ‘t Is nl best wel moeilijk dat afkicken. Je bent de hele tijd met jezelf bezig, je bent bezig met een ontdekkingstocht naar jezelf. Best interessant, hoor. Zoveel dingen in je lichaam die iets zeggen, die je dingen over jezelf laten weten.
Je moet ‘t eigenlijk zien als een uitdaging.
Dat klinkt nu allemaal als wijze woorden, maar ‘t is allemaal logisch. Kijk, ik wil ervan af, maar ik moet er wel aan wennen. Elke keer zegt m’n lichaam dat ‘t iets wil. Dan moet ik weten waar dat vandaan komt & waarom ‘t daar zit. Als ik dát weet kan ik besluiten wat ik wil. Maar dan moet ik wel 1st weten wát daar zit.

Als ik zou weten hoe ik moet afkicken dan zouden ze een film van me moeten maken. Zou ik een boek moeten schrijven. Dat boek zou goed verkopen, man.’

‘t Zou in ieder geval een bestseller worden in Zijperspace.