Tegenwoordig gaat ’t wel redelijk goed met Boekenman. Hoewel-ie geen boeken meer verkoopt die hij bij ’t Leger de Heils heeft weggehaald. ’t Schijnt dat-ie weer wat werk mag verrichten voor z’n vader, waarbij je ‘m voorbij kan zien komen op straat met stapels dozen, bestemd voor de tijdelijke opslag van boeken. Daar verdient-ie wat zakgeld mee, dat-ie kan besteden aan oa bier.
‘Maar geen drugs meer hoor, Ton. Da’s helemaal niet goed voor me.’

’t Is ‘m schijnbaar van kindsbeen met de paplepel ingegoten dat je met boeken geld kan verdienen.
‘Hoe slecht ’t ook met je mag gaan: met boeken red je je er wel uit,’ lijkt z’n vader ‘m verteld te hebben. Maar op een andere manier dan wijsheid er uit halen, zoals waarschijnlijk de overtuiging van de klanten van ’t familiebedrijf luidt.

Ik ben ‘m wel eens tegengekomen in een wachtkamer. Eenieder was druk bezig met wachten, maar hij was zolang mogelijk verdwaasd aan ’t genieten van de warmte. Hij is ook wel ‘ns hard voor me weggerend, omdat-ie bang was dat ik ‘m verdacht van diefstal. & Ik heb ‘m eens weggestuurd omdat-ie bij iedereen geld zat los te troggelen. Vaker zag ik ‘m zwalkend over straat, luid schreeuwend of zingend; waarschijnlijk zichzelf nogeneens bewust van z’n luidruchtig gedrag. Maar hij staat nog steeds vooral bekend om de boeken die hij te koop had tussen 1 & 2 gulden 50.

Tegenwoordig weet-ie waar-ie is als-ie bij me binnen komt lopen: ‘Hé, Ton. Ik kom even een biertje bij je halen. Red ik dat voor € 1,15?’ Daarna begint-ie in zichzelf te brabbelen, maar als je daar op ingaat, is-ie in staat om er een beetje gesprek van te maken.
Bovendien had ik nooit van ‘m verwacht dat-ie ooit m’n naam zou onthouden.

’t Gaat goed met Boekenman. Ik zag ‘m zelfs een rolletje spelen in Jiskefet. Naast Michiel Romeijn liep-ie over de boekenmarkt bij de Oudemanhuispoort.
‘Ik heb er een geeltje mee verdiend,’ vertelde hij.

We zouden boeken kunnen vullen in Zijperspace over Boekenman.