boze radio, boze tv ook

boze radio

Ik luister naar radio 747. De Avonden. Roswitha zei dat ik dat voor haar nog even moest doen, vlak voordat ze naar ‘t Nederlands Dans Theater ging. Daar had ze al kaartjes voor. Dat was niks voor mij. Dus is ze met haar moeder die kant op gegaan.
Of ik voor haar wilde luisteren, naar de Avonden.
Haar favoriete programma.
Zou ‘t voor mij ook zijn, als ik eens wat meer geduld had.
Maar ‘t is m’n favoriete programma. Ook al heb ik geen geduld. Wat mij spijt.
Boeken. Cultuur. Maar vooral boeken. De rest zou niet tot me doordringen. De stem van Wim Brands. Die wel.

& Dat gaat dus verdwijnen. In ieder geval in deze vorm.
Ik was gister al kwaad.
Ach nee, ik ben al weken kwaad. Dat van de Avonden weet ik al een tijdje. Dus ben ik sindsdien kwaad.
Gister culmineerde ‘t alleen nog even. Toen ik hoorde, zag, dat programmamakers hun bek open durfden te trekken.

Ze hebben er geen verstand van. Zei ik tegen Roswitha. Of dat schreef ik, via meel. Ze denken er verstand van te hebben, de bobo’s. Maar ze hebben geen gevoel met ‘t medium. Met de mensen. Ze hebben slechts aandacht voor geld, hoe ‘t te verdienen, & hoe er schema’s voor te verzinnen. Liefst elk jaar een nieuw schema.
Bureaucraten.
Zogauw iets langer bestaat, wordt ‘t gedogmatiseerd. Is er geen oog meer waarvoor iets eigenlijk staat.

Ze willen bezuinigen; ze zeggen dat er bezuinigd moet worden.
Dus gaan ze met een botte bijl aan de gang.

Ik moet de Avonden luisteren. Zei Roswitha. Vind ik zelf. Ik moet me kwaad maken. Ook al ben ik ‘t al.
& Ik weet dat ik niet al te veel argumenten heb, dat ik er niet al te veel naar voren heb gebracht. Maar ik heb niet ‘t idee dat die Raad van Bestuur er al te veel heeft.

Ik luister verder in Zijperspace.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *