burgemeester

Ik heb altijd ‘t idee gehad dat Patijn aan mijn gedrag refereerde, toen-ie vertelde dat-ie ooit ‘ns een keertje moest opschieten met z’n fiets & niet zo achterlijk bij een rood stoplicht moest staan wachten (zag-ie niet dat er een hele troep fietsers er door opgehouden werd?).
Als die belevenis van Patijn heeft plaatsgevonden bij ‘t stoplicht op de Vijzelgracht naast de Munttoren, dan ben ik schuldig aan de betutteling van de amsterdamse fietser heden ten dage, want sindsdien zijn er talloze beleidslijnen uitgestippeld, maatregelen genomen, ordonnanties ingediend & aangenomen om ‘t fietsen in deze stad zoveel mogelijk te verkindelijken & tot een onnadenkende ervaring te reduceren.

Ik hoop dat burgemeester Cohen wat coulanter is tegenover mijn rijgedrag, nadat ik vanmiddag ‘m bijna aanreed toen deze burgervader op zijn beurt, of eigenlijk vóór zijn beurt, vanmiddag plots de trambaan betrad op de Reguliersdwarsstraat. Normaliter zou ik vlak voor/achter zo’n persoon langsgeschoten zijn, om in ieder geval een hartverzakking te veroorzaken bij de onoplettende voetganger. Nu drukte echter de verantwoordelijkheid voor geheel fietsend Amsterdam op m’n schouders. Zoiets mocht ik me niet nog een keer laten gebeuren: een 7-jarig schuldgevoel wilde ik mezelf niet nogmaals bezorgen.

Ik heb geremd, wachtte af wat zijn reaktie was & ben vervolgens uitgeweken langs de voorzijde met een ruimte van ong een meter. Onze Job was ondertussen ook weer volledig bij positieven & zorgde dat de meter ruim voor handen was.

Waardoor we voorlopig kunnen blijven fietsen in Zijperspace.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *