Ik zit braaf op een stoeltje.
‘Had u al medicijnen gekregen?’ vraagt de apothekersassistente aan de klant aan de balie.
‘Nee, ik moest weer naar huis, gisteren,’ antwoordt de vrouw.
Ik kan haar gezicht niet zien, maar ze moet oud zijn. Ze leunt, om zichzelf een rechte houding te geven, met haar ene arm tegen haar boodschappenkarretje aan, met de ander tegen de balie & toch staat ze krom.
‘Ik zie hier niets liggen,’ zegt de apothekeres. ‘’t Is ook ontzettend veel, hoor.’
‘Ja, ziet u, ik moest weer naar huis, zeiden ze me gister, dus heb ik niets meegenomen. Ze zeiden dat ik me moest wegen.’
‘Ja, ja,’ reageert de dame achter de balie geduldig.
Ik voel al dat ’t lang gaat duren, ik voel de ja, ja, dus ik haal m’n boek uit m’n tas tevoorschijn. Maar als ik wil beginnen met lezen word ik weer afgeleid door de 2 vrouwen.
‘& ’t Was ook vlak voor 5-en, dus ik dacht: ik ga niet meer terug. Dat haal ik toch niet, dacht ik.’
‘Ja, mevrouw, maar hier ligt helemaal geen recept. & Die heb ik toch wel nodig als u zoveel mee wilt krijgen.’
‘Dat weet ik. Die heb ik volgens mij hier ook achtergelaten. Maar ik moest me wegen, zeiden ze.’
Ze kijken elkaar aan. Ondertussen trekt de volgende klant die binnenkomt een nrtje. ’t Zijn nu al zeker 5 wachtenden na mij. 2 Andere assistentes komen van achter om aan een andere balie medicijnen te gaan verstrekken. Een turkse man komt naar voren als hij ziet dat hij aan de beurt is. Daarnaast gaat een nog jonge vrouw aan de balie staan. Ze noemen om beurten hun naam & geboortedatum.
‘Postcode?’ wordt er ook gevraagd.
‘Maar ik moet dat recept hebben,’ gaat de apothekersassistente door tegen de oude vrouw, ‘anders kan ik u niets meegeven.’
Ze keert zich om. Gaat tussen de papieren achter in de apotheek kijken. Onder de lades die volgepropt met medicijnen liggen.
‘Ja,’ zegt de klant ondertussen, ‘dat wilde ik ook nog weten. Waarom willen jullie mijn gewicht weten?’
Ze heeft haar vinger daarbij opgeheven. Dit is urgent blijkbaar. Ze zegt ’t echter nog steeds op dezelfde lauwe toon.
‘Komt u maar even met me mee,’ zegt een andere apothekersassistente tegen de turkse klant.
Ze loopt om de balies heen, centimeter in de hand. De turk loopt aan de andere kant met haar op.
‘Als u even uw been wilt opmeten,’ reikt de apothekeres de man de centimeter aan.
Hij kijkt haar niet-begrijpend aan. Zij trekt de centimeter uit, om te laten zien dat-ie dient voor ’t opmeten van een bepaalde lengte, duim bij een streepje. Legt ’t vervolgens in een rondje om daarmee omtrek van de kuit te symboliseren.
‘U moet uw been even opmeten,’ legt ze nogmaals uit met gebaren.
Ze gaat door haar knieën. Je kunt aan haar gezicht zien dat ze denkt dat dit eigenlijk niet haar werk is, maar dat ’t nu niet anders kan.
’Maar m’n vrouw is hier helemaal niet,’ zegt de turk in verstaanbaar nederlands.
‘Oh, ’t is niet voor u?’
Ik kan de groep wachtenden zien lachen. Niet te lang, want de oude vrouw moet ook in de gaten gehouden worden.
‘Ik hoefde ook geen recept mee te nemen,’ zegt de oude vrouw, ‘want op ’t doosje stond dat ik nog 2 maal te goed had.’
‘Dan had u dat doosje mee moeten nemen.’
‘Maar ik had gister toch alle spullen hier al achter gelaten?’
‘Ik kan niks vinden. & Ik mag u niets meegeven als ik geen recept heb.’
‘Mevrouw, u weet toch dat ik die medicijnen altijd gebruik.’
‘Ja, maar als er iets fout gaat omdat ik u iets verkeerds heb meegegeven, dan krijgen wij de schuld. De apotheek moet duidelijk aan kunnen tonen dat een medicijn op recept is gehaald.’
Ik heb nog geen blz van m’n boek kunnen lezen.
‘’t Enige wat ik u kan meegeven,’ gaat de apothekeres verder, ’t computerbeeldscherm bestuderend, ‘is remeron. Daar heeft u nog iets van tegoed.’
‘Goed, doet u dat dan maar.’
‘& Dan moet u morgen weer terugkomen met de recepten.’
‘Ja, ik ga nu natuurlijk niet meteen terug. ’t Is al bijna weer 5 uur.’
‘& Wij willen ook nog wat kalmeringsmiddelen,’ roept een man vanachter bij de uitgang, ‘voordat ’t hier om 5 uur weer gesloten is.’
De turkse man loopt met een centimeterlint langs hem heen naar buiten.

Ik lees m’n boekje uit, & waan me ondertussen in Zijperspace.