Ik heb nog niet genoeg ontspanning/afleiding gevonden; besluit daarom m’n wekelijkse telefoontje met m’n moeder te laten plaatsvinden. Is altijd wel lekker om dat vanaf m’n werk te doen: breekt de sleur een beetje & ik ben snel & efficiënt op de hoogte van de beslommeringen aldaar. De gesprekken moeten nl kompakt plaatsvinden, want elk moment kan er een klant voor m’n neus staan.

Ondanks m’n gemoedsstemming klink ik plots vrolijk als m’n moeders stem aan de andere kant weerklinkt. Ihkv de schijn ophouden waarschijnlijk; 1st informeren hoe ‘t in Den Helder gaat & als ‘t mogelijk nog ter sprake kan komen mijn shit spuien. Vooral ook even informeren hoe ze m’n stukjes de laatste tijd vind. Dat die van vanochtend uiteindelijk helemaal niet zo somber bedoeld was, wil ik haar ook nog duidelijk maken.

‘Hoi Moe, hoe gaat ‘t?’
”t Gaat niet zo goed met Pa.’

5 Minuten lang is de zaak gesloten.

Fase 4 in Zijperspace.