15.000 dagen.
Zo oud ben ik geworden. Ouder niet.
Geen feesten meer voor nog volgende mijlpalen.
Ik ben eigenlijk altijd 16 gebleven, heb ik ooit bedacht. Of eigenlijk denk ik t nog steeds. Dus bén ik t, tegelijkertijd.
Ik ben weliswaar bang dat mn disfunctionerende schildklier me langzaam aan t veranderen is, maar er heeft zich van binnen nog geen aardverschuiving voorgedaan.
Als ik wel ns stilsta bij wat t leven zin geeft, dan denk ik dat haast nuttig is.
Eigenlijk wil ik dat niet. Maar t duurt allemaal al veel te kort. Dus kan ik er beter zo veel mogelijk instoppen. Zorgen dat ik snel thuis ben. Of ergens anders. & De volgende gebeurtenis beleef.
Zo was t al toen ik 16 was. Zo wil ik dat t blijft.
Laat me ajb niet rusten. Zorg dat ik voortga, 16 jaren & 15.000 dagen blijf.
Misschien heeft mn schildklier, of eigenlijk de verandering in mn schildklier, me eeuwig zo vele dagen oud gemaakt.
Hij was t, hij is t gebleven, zullen ze straks over mij zeggen.
Er is een plaatje van me geschoten, er is een back-up van me gemaakt, & nu keer ik elke keer aan t eind van de dag, misschien s ochtends vroeg, terug naar dat beeld.
Ik heb alleen geen zin om t nogmaals te gaan vieren. t Kan geen aaneengesloten feest blijven, heb ik besloten.
Mijn lijf was t zomaar ns met me eens.
& Nu iedereen t weet, ik heb t officieel aanhangig gemaakt toen ik die bewuste dag van 15.000 dagen als bevrijdingsdag heb neergezet, hoef ik me ook niet meer druk te maken.
Ze mogen er zijn, iedereen die er is, iedereen die komt, iedereen die praat, iedereen die voorbij gaat, iedereen die ik in de verte zie, iedereen die me aanraakt, t zal wel onbewust gebeurd zijn, denk ik dan, iedereen, kortom: iedereen, ik kan t niet vaak genoeg zeggen, maar ik heb me ervan teruggetrokken.
Men zal t met de back-up moeten doen.
t Zal zich moeten gaan concentreren. Alles wat mij was, mij zou zijn, mij had moeten worden, mij in potentie in zich had.
Dat alles bij elkaar.
& Ik zal alleen nog maar kleiner worden. Maar dat komt doordat de overtolligheid uiteindelijk altijd vanzelf verdampt.
Een kleiner mens zal makkelijker overal tussendoor weten te glippen. Dat weet ik nog van toen ik nog niet t jaar 16 gehaald had.
Dat geeft de haast nog meer zin.
Ik ben al geweest. Ik ben al voorbij.
Ik was 16 jaar. & 15.000 Dagen oud.
Toen ben ik gepasseerd. U heeft me waarschijnlijk kort waargenomen.
De rest zal geschiedenis worden, zijn, blijven.
Woorden worden in Zijperspace.