De indianen-2-ling waren een begrip in Amsterdam, & dat waren ze dus zeker in de Utrechtsestraat, waar ze om de hoek woonden & werkten in hun eigen winkel. Vast ook al toen ik voor ‘t 1st in de stad kwam wonen. Op de Stadhouderskade, niet ver van de toenmalige Heinekenbrouwerij, waar ik 2 weken kon logeren.
1 Van de indianen vertoefde in die tijd vaak in Café de Huiskamer, op de hoek van de Utrechtsedwarsstraat, dat er toen nog uitzag als een rasechte bruine kroeg. Aan ‘t eind van de avond, na te vroeg afgelopen visite bij vriendin, kwam ik deze indiaan daar dan ook tegen. Zijn broer kwam er nooit; die had meer zin om homo-erotische video’s te bekijken, wist de hetero-uitvoering me te vertellen.

Ofschoon-ie beweerde voorkeur te hebben voor de vrouwenliefde & dat door belangstelling voor ‘t vrouwelijk schoon aldaar ook toonde, bleef-ie aandacht aan mij besteden. Informeerde wat ik studeerde, waar ik woonde & waar ik vandaan kwam, las vervolgens m’n hand & ging raden wat m’n sterrenbeeld was. & Dat had-ie in 1 keer goed. Ik was verbijsterd, vooral toen-ie uitlegde hoe hij in 1 keer kon raden dat ik een ram was. Hij leek m’n ziel bloot te kunnen leggen.
Enkele jaren geleden is de ene helft van de 2-ling heengegaan, ik weet echter niet welk van de 2. ‘t Werd op de lokale tv meegedeeld, maar daar kon ik niet wijs uit: ze leken nou 1maal teveel op elkaar.

Vanmiddag kwam ik voor ‘t 1st in jaren degene tegen die nog in leven was, op de plek waar diezelfde Utrechtsestraat de Prinsengracht overbrugd. Slechts een kort moment keek ik ‘m in de ogen. Hij keek me al langer aan, merkte ik meteen. Hij zei me lachend gedag, onmiskenbaar ten teken dat-ie me had herkend.

‘Hoe was dat mogelijk na 17 jaar?’ vroeg ik me af. Of had-ie gezien dat ik vlak daarvoor tot de ontdekking was gekomen dat m’n gulp wagenwijd openstond?

Blijkbaar vinden veranderingen slechts langzaam plaats in Zijperspace.