Ik ken mensen die hun handen wassen voordat ze hun boek ter hand nemen. Vervolgens openen dit soort mensen ‘t boek zo min mogelijk, voldoende om nog net te kunnen lezen wat er staat. & Om de volgende keer te kunnen zien waar ze zijn gebleven, wordt er een papiertje, of soms wel een echte boekenwijzer gelegd op de laatstgelezen pagina. Alle boeken staan bij deze mensen netjes op een rij van alfabet in de kast.

Vooral op dat laatste kan ik jaloers zijn, systeemfreak als ik ben. Heerlijk alles per taal gecategoriseerd, of per onderwerp, & vervolgens op alfabet naar naam. Zogauw daar bij mij echter enigszins de klad in komt, verandert zo’n systeem al snel in een puinhoop van opeengestapelde boeken.

Ik heb ook wel ‘ns een boek op bovengenoemde wijze gelezen, vooral omdat ik ‘t geleend had van iemand met zo’n ‘afwijking’. Hij mocht nl vooral niet merken dat ik er niet zorgvuldig mee omging of de indruk krijgen dat ik geen respekt voor zijn omgang met boeken had.
Die manier van lezen kostte me verschrikkelijk veel moeite & ‘t verhoogde daardoor niet m’n leesplezier. Beter me dus aan m’n eigen manier van omgaan met boeken houden.

Mijn boeken worden geleefd; je kan zien dat ze gelezen zijn. Ik moet dus bekennen dat ik mijn boeken zonder gewetenswroeging geopend op hun kop kan neerleggen, zodat ze, zogauw je ze weer ter hand neemt, automatisch op die pagina open blijven liggen. ‘t Kost mij ook geen moeite een ezelsoortje op een pagina aan te brengen, in geval ik ‘t boek meeneem & ik later toch zonder veel moeite wil weten waar ik gebleven was. De zijkanten van m’n boek zien er na lezing ook altijd wat foezelig uit, alsof ik slechts met vieze handen de boeken tot me neem. & Ze moeten perse in m’n rugzak passen, als ik me voorgenomen heb ‘t daar te stoppen.

Misschien ligt ‘t er ook wel aan dat ik 14 jaar in een bibliotheek heb gewerkt. Dan wordt een boek veel meer een gebruiksvoorwerp; ‘t verplaatst zich van persoon tot persoon & wordt daardoor elke keer weer anders behandelt. In ‘t wisselen van gebruiker verliest ‘t boek echter z’n funktie niet: de letters blijven ‘tzelfde; de strekking dus ook.

Lezen is consumeren in Zijperspace.