Ik kan me nog herinneren, van voor de mechaniek van een mobiel, dat een trap of desnoods een stevige stoel noodzakelijk was om een ondersteboven plaatje te kieken (kent u dat woord?), benen naar boven & met hangend hoofd onder ’t blad kijken, waarbij niet vergeten mocht worden ’t toestel niet mee te draaien, want dan was alle moeite voor niets & doorzag men toch nog de opzet van op zijn kop, werd ’t onwaarschijnlijke al snel een vergeten mogelijkheid van verborgen sferen & verwerd een vluchtig begeven in droom een harde waarheid van onecht gekunsteld bedrog, waarop je driewerf werd afgerekend.

Zijperspace wordt een stuk mooier als je ‘m af & toe anders bekijken doet.
(Foto [in betere kwaliteit, want rottig kopiëren als je je eigen foto’s ergens anders wil plaatsen & ‘t je onmogelijk wordt gemaakt door FB] & tekst eerder geplaatst op Instagram)