Instaspaced (XLIII)


Ik kan me nog herinneren, van voor de mechaniek van een mobiel, dat een trap of desnoods een stevige stoel noodzakelijk was om een ondersteboven plaatje te kieken (kent u dat woord?), benen naar boven & met hangend hoofd onder ‘t blad kijken, waarbij niet vergeten mocht worden ‘t toestel niet mee te draaien, want dan was alle moeite voor niets & doorzag men toch nog de opzet van op zijn kop, werd ‘t onwaarschijnlijke al snel een vergeten mogelijkheid van verborgen sferen & verwerd een vluchtig begeven in droom een harde waarheid van onecht gekunsteld bedrog, waarop je driewerf werd afgerekend.

Zijperspace wordt een stuk mooier als je ‘m af & toe anders bekijken doet.
(Foto [in betere kwaliteit, want rottig kopiëren als je je eigen foto’s ergens anders wil plaatsen & ‘t je onmogelijk wordt gemaakt door FB] & tekst eerder geplaatst op Instagram)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *