Alleen de koekoeksbloem leek ’t kleinood te bekoren, dus ik wachtte & tuurde voor terugkeer, begon de dag de nacht de dag ervoor te bezien, herzien, een nieuw tempo & gewicht te geven, alsof ’t leven verandert van vermilden, accepteren, ontkennen wat was gebeurd; niet al te veel & anders was ik ’t evengoed vergeten, als een vleugje wind dat dagen duurt de stoep gratis veegt & bij thuiskomst had ’t de vlieg ongemerkt ’t toestel ingedreven (of m’n poging was ongemerkt toch gelukt).

Een kadootje van onachtzaamheid in Zijperspace.

(Foto [in betere kwaliteit, want rottig kopiëren als je je eigen foto’s ergens anders wil plaatsen & ‘t je onmogelijk wordt gemaakt door FB] & tekst eerder geplaatst op Instagram)