Ik heb gejat. Ik merkte ‘t niet. De reep chocola lag onder ‘t krat bier, dat ik altijd in ‘t karretje laat staan. Ik liet 1 flesje zien bij de kassa & zei dat ik daar een heel kratje van had.
Ik merkte ‘t wel op ‘t moment dat ik ‘t kratje uit ‘t wagentje tilde. Daar lag overduidelijk een reep chocola in een paarse wikkel. Die moest ik nog betalen. Of die moest ik meteen maar in m’n tas gooien, want ik stond op dat moment reeds 3 meter van de kassa verwijderd.

M’n bewegingen werden langzamer, zogenaamd geheel ontspannen. Traag zette ik ‘t kratje bier op de grond om ‘t karretje in z’n rijtje terug te zetten & m’n 50 cent eruit te kunnen halen. Onopvallend maakte ik op ‘t laatste moment een buiging om de reep er uit te halen. Keerde me om & bukte, legde de reep tussen de flesjes. ‘t Was beter alles open & bloot te laten plaatsvinden, dacht ik, dat schiep meer duidelijkheid.

Ik heb in m’n jeugd ook wel spullen gestolen. Een stripboek, een cassette, een enkele keer een plaatje. Ik had weinig geld te spenderen & de grote warenhuizen klopten toch geld uit de zakken van de consument. Bij de kleine winkeltjes betaalde ik braaf alles, bij de V&D werd de portemonnee in de broekzak gehouden. Bovendien was de bediening in dat soort zaken verschrikkelijk. Daar wilde ik geen cent xtra aan uitgeven.

Nu kan ik ‘t betalen. M’n ideeën over proletarisch winkelen zijn ook aanzienlijk veranderd. Ik zou ‘t vast ook niet meer durven. Daarnaast: m’n eerlijkheid laat ‘t waarschijnlijk niet toe.
& Toch stopte ik de reep tussen de flesjes bier weg. & Dacht ik er over daarmee naar buiten te lopen.
Razendsnel schoten de overwegingen me door ‘t hoofd. Ik had ook al 3 minuten moeten wachten voordat ik m’n euro gewisseld kreeg voor ‘t gebruik van een karretje. Er stond een hele rij bij de enige kassa in funktie. De jongen werkte niet al te snel; leek nog maar net ingewerkt op de kassa.

Terwijl ik alle handelingen verrichtte vooraleer de winkel te verlaten, keek ik rustig in de rondte. Ik kontroleerde de lengte van de rij; spiedde of er een bewaker rondloopt; probeerde eventuele camera’s te lokaliseren. & Ondertussen dacht ik na of ik ‘t nou wel zou doen.
Was ‘t ‘t waard tijd te besparen door ‘t gewoon mee te nemen? Ik werd er in ieder geval niet eerlijker van. Wat moest ik zeggen als men me betrapte? Hoe eerlijk is eerlijk dan nog als ik ze ‘t gehele verhaal vertelde? Zonder poespas, gewoon de waarheid.

Ik heb gejat. Ik liep de winkel uit. Met ‘t kratje bier & daarin een reep chocola van ong € 1,50.

Zijperspace heeft z’n onschuld verloren.