Frank kreeg tranen in z’n ogen. Ikzelf ook bij ‘t aanschouwen van mijn gewiekste wijze van ‘t publiek onderhouden (doorspoelen naar ong de 5e minuut). Ik wist niet dat ik zo camera-gevoelig kon ouwehoeren; precies op ‘t juiste moment de juiste emotie in m’n gezicht tevoorschijn toveren; op een hufterige manier de aandacht (inderdaad: aandacht) trekken.

Maar daarnaast hoor ik tegelijkertijd de stem van m’n broers terug. & Dan vooral die van m’n jongste broer Marc. Licht nasaal, ironische toets, zelfspottend zelfmedelijden.
Ik zal de lezer niet te veel lastig vallen met de zieleroerselen van m’n broer; ‘t gaat tenslotte over m’n eigen optreden bij ‘t 8-uur journaal. (sorry Ma).

We zijn wel tevreden over de gecreëerde uitstraling van Zijperspace.