kaartenbak

Alles dat mogelijk vergeten wordt, dient opgeschreven te worden. Anders heb ik niks aan de gedachte; anders ben ik totaal afhankelijk van m’n eigen improvisatie-talent. & Ik geloof dat ook die beperkt is.

Ik draag tegenwoordig standaard een notitieboekje bij me. Pen ligt in de aanslag op div plekken van m’n dagelijkse bagage. M’n digital voice recorder zit steevast in 1 van m’n jaszakken.
‘t Enige nadeel is dat ik ze altijd vergeet te gebruiken als ‘t moment daar is. Of de gelegenheid leent zich er niet voor.

De volgende stap, bedacht ik vanmiddag, is ‘t aanmaken van een archief. Een kaartenbak. Waarin alles naar alles verwijst. Een onderwerp meteen een zinsnede oplevert, een gedachte wordt onderbouwd door een enkele frase of anders refereert aan een soortgelijk onderwerp. Ook weer vormgegeven in een zin, een citaat, een gedachte.

Ik hou van kaartenbakken. Ik heb er in m’n jeugd 2 van aangelegd. Uitgebreid, tot zeer uitgebreid. Stripboeken, lp’s, cassettebandjes. Te vinden op titel, schrijver, tekenaar, uitvoerende.
Later een nog meer geperfektioneerde uitvoering van de kaartenbak gecreëeerd door m’n videobanden te ontsluiten. In een comp-programma.
Ik kon uren naar de kaartenbakken kijken, er in rondspeuren, zonder ze daadwerkelijk nodig te hebben op dat moment.

De 1e winkel was dicht. ‘Wegens omstandigheden’. Welke omstandigheden? Wanneer zijn jullie dan weer open?
In de 2e winkel had men geen idee waar ik ‘t over had, want ik werd doorgestuurd naar de afdeling kantoormeubilair.
De 3e winkel lag ver weg. Ik had speciaal daarvoor een uur pauze ingelast. Zoiets moet gedegen aangepakt worden, ging nog door m’n hoofd, vlak voordat ik opnieuw op de fiets stapte.

‘Ik had meteen naar jullie moeten gaan.’
Dat zei ik tegen de dame die me hielp. Waarna ik m’n eigen kaartenbak, heel wat anders dan ‘t kartonnen doosje waar m’n stripverzameling ooit inzat, onder de arm stak, lief glimlachte, betaalde, richting uitgang liep, maar totaal niet wist wat ik op ‘t 1e kaartje zou moeten schrijven.

Ik heb een kaartenbak, dacht ik slechts opgetogen. Ik zal weer moeten gaan schrijven met de pen.

Maar Zijperspace zal betere archieven kennen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *