Ik wil geen katten meer in m’n tuin. Of in ieder geval zo min mogelijk.
Ze wroeten de zorgvuldig door mij uitgekozen & bewust op die plek geplaatste plantjes ondersteboven. Ze pissen & kakken in m’n tuin & laten zodoende hun geursporen ook voor mij duidelijk herkenbaar achter. & Om hun ontlasting te verdoezelen trappen ze er nog wat zand overheen, onachtzaam voor ‘t kruipend vetmuur dat benevens de boodschap ook bedolven wordt.

Ze betreden m’n tuin dit jaar vaker dan voorheen, doordat de vrije doorgang daartoe uitnodigt. Men heeft afgelopen herfst nl de schutting achter m’n tuin vervangen. Nu nog hoger, steviger, mooier & verder weg bovendien. Waardoor ik meer dan een ½e meter xtra tuin in de diepte erbij heb gekregen. & De katten een totaal onbegroeide doorgang van tuin naar tuin, waarbij ze niet gestoord worden door afsluiting dmv schuttingen van buur naar buur, want die zijn nog niet aangepast op de xtra winst.
‘t Zijn zoveel katten dat ik ze niet meer kan onderscheiden. Voorheen hoefde ik slechts de katten van m’n direkte buren te herkennen. Nu weet ik niet waar ze vandaan komen. & ‘t Lijkt elke keer weer een andere te zijn. Slechts een enkele keer die van de direkte buren.

Die doorgang moest dus voorzien worden van obstakels. De overgang van tuin naar tuin op die xtra ½e meter moest voor katten moeilijker te nemen zijn. Ze moesten genoodzaakt zijn de schutting te nemen.
Had ik me bedacht. Want als ze de schutting zouden nemen, zou ‘t niet meer zo voor de hand liggen mijn tuin als openbaar toilet te gebruiken, want daar moesten ze dan speciaal in springen. Dan zouden ze net zo goed die van de achterburen daarvoor kunnen gebruiken.

Ik was toevallig toch al een paar dagen aan ‘t zagen in m’n tuin. Bomen die me niet bevielen. Nog van de vorige bewoonster, wiens smaak stamde uit begin vorige eeuw. Van die groenblijvers, het hele jaar lang, bomen die ‘t seizoen niet lijken te herkennen. Associeer ik vaak met kitsch. Hoort niet in mijn tuin, vind ik.
‘t Is best zwaar werk, maar ik had ‘t er voor over. Voor beiderlei bestemmingen. Meer licht in ‘t achterste gedeelte van m’n tuin was al een grote winst. Balkjes, met af & toe een akelig uitstekend takje, die ik kon gebruiken om 1 zijde van de tuin aldaar af te sluiten voor ‘t kattenverkeer was de onverwachte xtra opbrengst.
Ze zullen er nu overheen moeten springen. Maar katten zijn geen paarden, die óver obstakels springen. Katten springen óp obstakels. & Dat kan niet bij mijn creatie.

Genoegzaam heb ik gister een paar keer naar de kattenblokkade gekeken. Die moest voldoen.

Vanochtend werd ik wakker in een huis die naar kattenpis stonk.

Er wordt een harde strijd geleverd in Zijperspace.