Knopighelmkruidknobbeltjes


Knopig helmkruid

Ik kruip nog net niet door m’n tuin. M’n achtertuin welteverstaan. Daar is ‘t pad al niet breed genoeg voor. De oerouderwetse 4-kante tegel heb ik van m’n voorganger geërfd. & De reeds aanwezige breedte van ‘t daarmee gecreëerde pad heb ik al snel gehalveerd. Ver voordat ‘t woord tegeltax werd uitgevonden.

Ik heb ze niet weggegooid overigens. Ze doen dienst als een opgehoogde afbakening van een klein stukje opgehoogde aarde. Om die aarde bij elkaar te houden.
Dat is ook wel nodig, want ondertussen is ‘t tot kerkhof gepromoveerd. Mooi, dat dit minst succesvolle deel van m’n tuin toch nog een functie heeft gekregen.
Er staat een klein beeldje van een kat, ter gedenking de 2 bewoners van deze grafzuil. Voormalig bij Tineke. Enkele maanden van hun leven bij mij, toen zij in Australië zat.

Goed, ik kruip dus niet, maar loop wel met gekromde rug te turen tussen de planten door. Ze hebben inmiddels m’n knieën ruimschoots bereikt. & ‘t Is praktisch onmogelijk ze zonder kneuzen of knikken te passeren.
Worden ze sterk van, denk ik dan maar. Er blijft nog genoeg restplant over om de andere kant op te groeien & bloeien.

Af & toe probeer ik toch wat meer op gelijke hoogte te komen met m’n ogen. Zodat ik de afwijkingen nader kan bestuderen. Een korreltje (9 van de 10 x is dat zaad), een pluisje (idem), iets zwevends (een spin).
M’n ogen missen de details van op een afstand tegenwoordig. Dus uiteindelijk moeten m’n knieën er toch aan geloven.
M’n moeder had dat nooit goed gevonden, want dan kon zij de naaimachine voor een knielap te voorschijn halen. Ik maak me hooguit bezorgd om een vroegere wasbeurt van de broek. Maar sinds die door de volkstuin bijna continu onder de modderspetters & soortgelijke vlekken zit, maak ik me daar al een tijdje niet meer druk om.

Waar ik me wel druk om maak zijn knobbeltjes op ‘t Knopig helmkruid dat ik 2 dagen geleden heb ontdekt. Aan de onderzijde van ‘t blad, op de nerf die ‘t verlengde van de bladstengel is: de hoofdnerf.
Om de plant maak ik me niet druk, als die er onder lijdt, komt-ie volgend jaar toch gewoon weer terug voor een volgende generatie van zichzelf.
Die knobbeltjes, dat zouden wel eens gallen kunnen zijn, met eitjes er in van 1 of ander insect. ‘t Knopig helmkruid denkt zichzelf te beschermen door een soortement wondweefsel om de eitjes te vormen in dat geval.


Knobbeltje aan de onderkant van 1 van 4 (besmette?) bladeren.

Maar er is niets bekend van een gal die op de nerf aan onderzijde blad kan voorkomen.
M’n gallenboeken heb ik er 1st maar eens op nageslagen, daarin op waardplant gezocht (de gastheer van de gal), maar niets gevonden.
Vervolgens op internet ‘tzelfde, ook al vertaalde ik alles (knopig helmkruid, gal, blad, familienaam, etc) in ‘t duits, engels, frans, wetenschappelijk & dat in de diverse mogelijke combinaties & sloeg ik elke keer enter.

Degene die ik contacteerde & er zijn werk van heeft gemaakt (niet alleen de gallen, want alleen van gallen kan een mens niet leven), met toevoer van plaatjes van die knobbeltjes, wist ook nog van niets. Niets van een gal op Knopig helmkruid, behalve dan op de bloem.
Zoiets bestaat gewoon nog niet. ‘t Enige wat ik kon doen was zijn advies opvolgen: ‘t invoeren op Waarneming.nl & daarnaar een koppeling maken op ‘t gallenforum. Mss dat ‘t straks dan bestaat, als over enkele jaren iemand ontdekt dat er een beestje zit in ‘t Knopig helmkruid.

Dat ik dan kan zeggen: ‘t begon in Zijperspace, kniehoog.


Sinds gistermiddag ook een knobbel op de stengel zelf…

Eén reactie op “Knopighelmkruidknobbeltjes”

  1. Meer dan dit (zoekwerk en forumvraagwerk) kun je niet doen!
    Ik heb ook nog even bij de Duitse gallen-foto’s zitten kijken, maar afgezien van een hoop misselijkmakende plantenziektes 😉 heb ik (uiteraard) ook niets gezien dat dit kon verklaren.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *