Ik heb ‘t in ieder geval geprobeerd. & Daarmee heb ik nog een beetje vulling aan de lege straten gegeven. Waar ik normaliter op deze dag stapvoets vooruit kom, kon ik vandaag met grote stappen (& mijn stappen zijn groot!) doorlopen. Slechts bij de ingang van ‘t Vondelpark ontstond er een opstopping.
‘t Aanbod aan goederen was ook navenant. Straatjes in de Jordaan die voorheen geheel gevuld waren met stalletjes, tafels & doeken waarop de mensen hun spullen hadden uitgestald, daar stond nu om de 10 meter iemand te rillen onder een grote parasol, z’n troep afgedekt met plastic zogauw de druppels vielen.
‘t Was een treurige aangelegenheid.

In tegenstelling tot voorgaande jaren kwam ik echter wel vriendinnen van vroeger tegen. & Elke keer liep de ontmoeting ongeveer ‘tzelfde: 1st de vriendin zoenen, vervolgens de hand schudden van de partner, waarbij hij voorgesteld werd, & kort een praatje over hoe ‘t gaat.
‘t Werk van Marjan gaat nu wel beter. Ze heeft er meer zin in gekregen. Haar gezelschap heette Jaap.
Carolien zit niet meer in de film & tv-wereld. Ze had een dochter, Faye, die met Ralph rondbanjerde terwijl wij praatten.
Kiki zat inbetween 2 jobs, want ze was zwanger, 4 maanden. Haar lieffie heette Paul.

Maar Kiki vertelde meer.
‘Wist je dat Machteld is overleden?’
‘Nee. Meen je dat nou?’
‘Ze is verdronken. In Egypte probeerde ze te duiken & dat ging fout.’
‘Godsamme. Was ze nog met Harold?’
‘Nee, dat was al 1½ jaar over. Ik was naar de begrafenis & was helemaal beduusd, want ik kon niet zo goed tegen de sfeer. Toen ben ik op je werk langsgeweest. Om met iemand anders te praten die haar van dezelfde tijd kende.’
‘En ik was er op dat moment dus niet. Verdorie, verdronken in Egypte.’
‘Oh sorry hoor. Ik wilde je niet overvallen ermee.’
‘Ach nee, dat is ‘t niet. Ik ben ondertussen wel eraan gewend dat mensen overlijden.’
‘Ja, maar ze was wel van onze leeftijd.’

Kiki moest verder, want ze had met Carolien afgesproken. Ik wilde ook vooruit, want ik was bang toch niets meer te zeggen te hebben.

2 Straten verder had ik al spijt.
Ik had wel willen praten over toen. Hoe Machteld er uit zag, met haar rode haar & dunne lichaam. Hoe ze pinnig kon reageren, maar bordevol lekkere harde humor zat. Hoe prachtig haar huis in ‘t meest rustige straatje in de buurt van ‘t station er uit zag.

& Ik had willen praten over hoe goed koninginnedag vroeger was.

Weet je nog wel, van toen in Zijperspace.