Ibrahim is 1 van de aardigste daklozenkrant-verkopers die ik ken. Komt bijna dagelijks bij me langs om 2 flessen bier in te slaan. Lacht bij binnenkomst, lacht bij begroeting, lacht bij ‘t overhandigen van ‘t reeds uitgetelde geld, lacht als-ie geld bij me kan wisselen, lacht bij heengaan. & Tussendoor vraagt-ie: ‘Alles goed?’

Max heeft eens een praatje met ‘m gemaakt, waarvan-ie de strekking aan mij doorgaf. ‘t Bleek dat Ibrahim, afkomstig uit een afrikaans land (welke is me nog steeds onbekend) was wezen studeren in Rusland, die taal ook vloeiend spreekt, maar hier in Nederland niet aan de bak kwam. ‘t Zelfde verhaal kon ik vorige week in ‘t daklozen-krantje lezen.
Ik vraag me onmiddelijk af hoe ‘t komt dat zo’n intelligente, vriendelijke man hier terecht komt, weliswaar perfekt nederlands spreekt, maar uiteindelijk aangewezen is om ‘t Z-krantje te verkopen. Welke kwaliteiten mist-ie om normaal aansluiting te krijgen, in de vorm van werk & onderdak.

Mike (tot 2 jaar geleden ook Z-verkoper) & Ibrahim ontmoetten elkaar een keer terwijl ik er bij stond. Ibrahim: enthousiast vriendelijk belangstellend. Mike: afstandelijk, niet bereid om belangstelling terug te tonen, alsof-ie niks met de man te maken wilde hebben.
Op ‘t moment dat Ibrahim de deur door is, informeer ik bij Mike waarom-ie zich zo ongeïnteresseerd tegenover Ibrahim gedroeg.
‘Oh, that man is a nuisance. He smiles and smiles and smiles. Comes sitting next to you ands asks how it’s going and he just keeps smiling. Nothing else is coming out of him. He’s is just that smile, nothing more. He’s giving me the creeps.’

Ik moet zelf ook toegeven dat ik niet veel meer over ‘m te vertellen heb dan wat er in de Z beschreven staat. Ik zou ‘t net als zij kunnen hebben over z’n dikke pak aan kleren die hij draagt. Voor mij is ‘t eigenlijk wel prettig is dat-ie zoveel lagen over elkaar heen draagt, want de komende zomer zal ik weer moeten ruiken dat-ie binnen is.

Aardig blijft aardig in Zijperspace.