Rond dit tijdstip zou ik begonnen zijn met werk. De ochtend zou, net als anders, veel te snel voorbij zijn gegaan, & ik zou op ‘t allerlaatste moment aanstalten gemaakt hebben om de deur uit te gaan.

Nu ik niet naar m’n werk ga, duurde de ochtend veel te lang & weet ik niet wat ik nog zoal zou kunnen gaan doen om de verveling van de middag te verdrijven. Al een paar keer pogingen ondernomen een boek te lezen, maar binnen een ½ uur verlies ik de aandacht. Alles is saai, niets boeit.
Troostende gedachte is dat ‘t zelfde gevoel ook op m’n werk zou zijn ontstaan, maar dan zou ‘t ook wat slopender zijn geweest.

Maar de tijd had best wat ingekort mogen worden in Zijperspace.