Lijstjeongemakkelijk

Ik hou wel van lijstjes, maar heb zelf nooit zo’n zin om er 1tje samen te stellen. Dan moet ik te diep graven & vooral: m’n aandacht erbij houden.
Dan ook nog: in de loop van ‘t proces bekruipt de angst me dat ik iets belangrijks, iets essentieels oversla.
Ho! Stop! Ik geloof dat ik al met Lijstjeongemakkelijk begonnen ben. Altijd bang zijn iets te vergeten (& ‘t dan uiteindelijk ook te vergeten); laten we zeggen dat deze als 1e genoemd werd in ‘t nu volgende lijstje, ook al staat-ie er dan niet midden tussen.

– Bemerken dat ik de leesbril nog op heb, terwijl ik toch al een tijdje van de wc af ben, doorgetrokken heb, m’n boek teruggelegd heb op de bank. & Dat ik dan terug moet om de bril terug te hangen aan ‘t tijdschriftenrek dat ik vorige week heb geïnstalleerd.

– 2 Keer ‘tzelfde woord gebruiken in een zin of alinea. Zoals ik daarnet bijv bijna zou doen toen ik ‘t had over ‘t ophangen van de bril in ‘t rek dat ik vorige week had ‘opgehangen’. Daar schaam ik me dan voor, als ik dat toch heb gedaan & achteraf pas bemerk, dat ik niet eens zo netjes richting toehoorder ben geweest enige variatie in m’n taalgebruik aan te brengen.

– ‘t Knellende gevoel van m’n leesbril bovenop m’n hoofd, maar ‘t te druk hebben om er aandacht aan te besteden. Uitstellen, niet aan denken, zogenaamd niet door hebben, totaalnegeren (dat is als een inwendige storm, of als ‘t dreigement van enkele hersencellen kernwapens in te gaan zetten ter bestrijding van bepaalde neuronen, die, heel irritant, net doen alsof er niets aan de hand is) & als er dan op een gegeven moment een onhandige hand, meestal de linker, niets te doen heeft & reikt naar wat er toch knelt daarbovenop m’n kruin er bewust van worden dat ik die bril al een tijdje niet meer in de reservestand heb staan, maar doodleuk al een tijdje op tafel ligt te wachten tot ‘t tijd is voor boek, lekker gezellig samen, bril & ik.

– Thee inschenken, lekker bijtijds, want thee heet drinken is ook al een ongemakkelijkheid op zich, & dan ergens zo diep in opgaan dat de thee enige tijd later geneigd is spuitproestend koud uit m’n mond te katapulteren uit protest dat ik ‘m geen aandacht heb gegeven.

– Een warmwaterknop aan de geiser die niet meer in beweging wil komen, waardoor ik gedwongen ben de waterkoker & enkele pannen in te zetten op ‘t gasfornuis om de afwas van 5 dagen te kunnen doen, waarbij ik steevast m’n vingers brand als ik te vroeg met de afwas wil beginnen.

– Terwijl ik dit alles overdenk & overweeg hoe dit te formuleren, wat ik nog mis in m’n ongemakkenlijst (zo had ik ‘m ook kunnen noemen, natuurlijk, bedenk ik me onderwijl), & tegelijkertijd de waterkan uitschenk in de wasbak, met de andere hand een scheutje afwasmiddel erbij strooi, ‘Zie je: ik kan multi-tasken,’ denk, om vervolgens ‘t afwasmiddel per abuis in de lader van de waterkoker terug te zetten, waardoor dat groene spul over m’n vingers loopt bij mijn verontwaardigde reactie om die oetlullige eigen dommigheid & ik vervolgens toch nog mijn hand brand doordat ik een zogenaamd slimme manier had bedacht om van dat vette spul af te komen, maar ‘t kokendhete afwaswater niet de juiste oplossing daarvoor blijkt.

& Dan moet de dag eigenlijk nog beginnen in Zijperspace.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *