De tijd lijkt rijp te gaan matigen. Ik ben er misschien ook wel aan toe; heb er in ieder geval zin in. Ik moet alleen proberen die verslaving enigszins uit m’n hoofd te zetten.
1 Van de gevolgen van afgelopen week, denk ik. Ziek zijn dwong me tot nadenken & tijd aan andere dingen te besteden.

De algehele kwaliteit van m’n schrijven moet omhoog. Te vaak plaats ik stukjes die niet aan m’n van te voren gestelde criteria voldoen. Misschien ook niet voldoen aan een bepaalde mate van kwaliteit, maar ik denk niet dat ik zelf daar altijd goed over kan oordelen. Ik moet meer tijd voor m’n stukjes nemen, wat ten koste zal gaan aan de hoeveelheid, want ik zal minder kunnen schrijven daardoor, maar meer corrigeren voor publish.

‘t Gevaar dreigt wel dat juist daardoor de kwaliteit uitblijft, omdat ik juist de impulsiviteit nodig heb om kwaliteit te kunnen benaderen. Juist dan kom ik dichter bij ‘t gevoel & wordt de tekst ‘echter’. & Die impulsiviteit creëerde ik door te moeten schrijven van mezelf, dat is: van m’n verslaving aan ‘t schrijven.
Je zou dus kunnen zeggen dat dwang me brengt tot grotere hoogtes, maar dan moet je wel 1st een hoop tegelijk meegevoerde bagger wegspoelen.
Ik ga een poging wagen die bagger van te voren te scheiden van de essentie.

Is minder meer in Zijperspace?