mike

1st Dronk-ie Bush. Daarna ging-ie over naar 8.6.
Ik vertaalde formulieren voor ‘m. Van de sociale dienst. Of een andere instelling. ’t Had altijd met geld te maken.
Hij legde ’t met trillende handen voor me neer. Je wist niet of ’t van de spanning of van de alcohol kwam.
‘O, Ton, you’re such a great help.’
& Hij floot mooie dames na. Vooral als-ie er net er even 1 te veel op had.
Dan stapte ik naar buiten.
‘Ok Mike, it’s alright when you drink a beer here, but don’t annoy other people.’
Nee, nee, nee, nee.
Waarna hij opnieuw begon zogauw hij mij vergeten was.
‘Oh, you know, you are such a beautiful lady.’
Hij hield z’n rechterhand daarbij omhoog. Om ’t aanprijzen nog wat extra kracht bij te zetten.
Ik kreeg een keer ruzie met ‘m omdat ik ‘m te weinig statiegeld berekende. ’t Bleek een misverstand. Mijn schuld. Joe heeft ’t me uitgelegd. Mike wilde me een week lang niet aankijken. Ik liep ‘m op straat voorbij, maar hij wilde me niet zien.
Een week later hielp ik ‘m weer een formulier te vertalen. Nadat Joe 1st m’n hulp had ingeroepen. ’t Ging om een zelfde soort telefoonrekening.
Hij wilde niet aangeraakt worden. Volledig van slag toen een andere straatjongen ‘m zat te stangen & ‘m daarbij op de schouder sloeg.
Toen liep-ie weg.
Hij liep wel vaker weg. Hij wist inmiddels dat je problemen uit de weg moest gaan. Langzaam, op z’n eigen tempo. Knieën een beetje doorzakkend. Z’n handen neigden naar voren, om een beter evenwicht te houden.
Z’n knieën waren slecht.
‘Oh, Ton, I’ve worked so hard in my life. You don’t wanna know.’
Hij heeft een keer met een jong vrouwtje in bed gelegen.
‘Man, she is horny. She just WANTS!’
& Ze zag er ook helemaal niet gek uit. Maar iedereen wist dat ze niet helemaal lekker was. Maar dat was straatcultuur. Je overleeft. Je beleeft wat je kan beleven. Mike maakte niet al te veel meer mee. Mike overleefde. Dat was wat-ie beleefde.
‘This man is great!’
Dan probeerde ik z’n enthousiasme te temperen.
Hij wees daarbij naar mij. Speciaal voor amerikaanse toeristen. Stelden ze een vraag. & Ik had antwoord.
‘This man is such a nice guy!’
Hij had veel uitroeptekens in z’n taal.
Richie is ook overleden. Da’s alweer een paar jaar geleden. Die waren ze snel vergeten. Dat moest ook wel.
‘He came to my place. And he wanted to stay in there. Just to have a shower, he said. But Richie, I said, you just can’t stand on your feet anymore. And than I gotta wait for you to come out again. You’re probably asleep while standing under the shower.’
Da’s alweer een paar jaar geleden, ja.
Op een gegeven moment weet je dat ze doodgaan. We zeiden ’t over Richie. Een paar maanden ervoor. We zeiden over Mike. Alweer een jaar geleden.
Plotseling stond-ie voor me. Of-ie naar de wc mocht.
‘Just for once, Ton. Just for once.’
Toen-ie van de wc af kwam, zei hij dat ’t allemaal gas was, allemaal gas.
‘Oh, man, I was so worried.’
Toen werd ik ziek. & Toen werd hij ziek. Hij werd ziek waar hij al ziek van was. Maar dat hoorde ik allemaal achteraf.
Hij was een ‘great salesman’, zei hij. Hij kon alles verkopen. Joe was ’t met ‘m eens. Dus verkochten ze beiden een tijdlang de Z, de daklozenkrant.
Anders hadden ze ’t al een paar jaar geleden opgegeven.
Joe liep altijd voor ‘m uit. Hij kon dat langzame tempo niet aan.
Maar Joe gaat. Verder. Die hoopt over 3 maanden eindelijk in Canada te zitten. Mike wordt in India verstrooid.

We gaan ook maar weer verder, nog even wat sneller in Zijperspace.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *