Ik denk dat Johannes al grijs haar kreeg toen ik nog een klein jochie was & in de veronderstelling leefde dat slechts opa’s dit kon gebeuren. Hij zal ong 20 jaar zijn geweest toen hij z’n hoofd al geheel bedekt zag met de grijze kleur. ‘t Stond ‘m prachtig, vooral omdat-ie z’n jeugdige uitstraling erbij bleef behouden. Dat wilde ik later ook als ik groter zou zijn.

Op m’n 20e volgde inderdaad de 1e opmerking dat ik begon te grijzen, waarop de vriendin zo ‘vriendelijk’ was ‘t levend bewijs ervan m’n hoofd te ontrukken. Zo schoot ‘t natuurlijk niet op de vroegtijdige ouderdomslook te veroveren. Vooral niet omdat ‘t elk jaar slechts een klein aantal meer werd.

Johannes liet ‘t er echter niet bij zitten & wist z’n grijze gloed om te toveren in een spierwitte bedekking. Waarbij hij nog steeds die jeugdige uitstraling bleef genieten.
‘t Moet een wonderlijk gezicht zijn m’n neef met z’n witte bedekking te aanschouwen, bleek ook weer vandaag. Ondanks dat ik ‘m hooguit gemiddeld 2 keer per jaar zie (hoewel de frequentie oploopt doordat hij & z’n vriend steeds meer hun werk in Europa xposeren), valt mij ‘t bijzondere van z’n verschijning niet meer zo op. Maar ‘t werd geïllustreerd doordat bij betreding van een druk etablissement hem recht op de man gevraagd werd waar hij die prachtige kleur haarverf vandaan had.

Zo willen we later ook worden als we nog ouder worden in Zijperspace.