Oh, ik ben veel dapperder geworden. Ik durf tegenwoordig veel meer. Ik laat me niet zo snel meer afschrikken.

Ik durf bijv spinnen te doden. Nog van geen meter afstand. Niet met een lange stok of met de hete douchestraal. Nee, gewoon met een wc-papiertje of met een dweiltje dat ik snel uit de keuken heb gehaald. & Als ik ‘m met de stofzuiger te pakken neem, lig ik niet diezelfde nacht wakker uit angst dat de spin er weer uit tevoorschijn komt.
Afgelopen zomer durfde ik ook een dode muis met stoffer & blik uit de gootsteen te halen. Dat kostte me slechts 5 minuten van logisch nadenken. & Die hommelkoningin heb ik toch ff eigenhandig in een glas gevangen, mbv slechts een viltje.
& De pad die een week geleden plots beweging veroorzaakte tussen ‘t gebladerte, heb ik van 1 meter afstand zitten bestuderen.

‘t Was niet dezelfde pad als die ik daarnet ‘t huis heb uitgejaagd. Deze was veel kleiner & slanker. & Oogde behoorlijk nat, maar dat kan aan ‘t weer gelegen hebben.
Ik was bijna van plaats verwisseld met ‘m. Hij sprong naar binnen & ik kon mezelf nog net weerhouden van een vlucht naar buiten.

Op slinkse wijze heb ik deze pad niet van mij laten schrikken, maar van alle hulpmiddelen die ik op afstand bestuurde. Waardoor ik ‘m belemmerde onder ‘t gasfornuis te kruipen. & ‘m Op ‘t nippertje weerhield van ‘t vinden van een holletje onder de ijskast. Slechts dmv ‘t werpen van een doekje & ‘t manipuleren van de deurmat heb ik ‘m ertoe bewogen dezelfde weg te kiezen als die hij gekomen was.
Onverschrokken ben ik op gegeven moment weer rechtovereind gaan staan: dat zou ‘m leren niet naar de bewegingen van m’n deurmat te luisteren. & Niet die laatste sprong naar buiten te nemen.

Zijperspace is wederom padloos.