Zijperspace

Vanaf heden, ik had ‘t al zien aankomen, moet ik ertoe besluiten nrs alhier gelinkt binnen een week van de beperkte aardse ruimte te verwijderen. Tot mijn spijt.

In Zijperspace zou er ruimte zat zijn.

Ik probeerde alles van the Slits te pakken te krijgen. Ze waren uniek in dat mannenwereldje van de punk/new wave. Er waren wel andere meidenbands in die tijd, die ik probeerde te volgen, maar niet zo recalcitrant eigenwijs als the Slits.
Bovendien hadden ze een heel eigen geluid, met die ietwat schreeuwerige stem van Ari Up, & de tot dansen uitnodigende reggae-beat. Want met reggae was ‘t wat mij betrof mee begonnen.
Ik was bezeten van muziek & reggae was de ultieme 1e uiting daarvan. M’n familie werd waarschijnlijk gek van me; ik kon alleen maar over reggae praten.
‘t Moet een kleine opluchting geweest zijn toen m’n horizon zich ietwat ging verbreden & de new wave erbij werd gehaald. Weliswaar nog bezetener van muziek, maar er kon wat meer met me gecommuniceerd worden.

Ik heb de dames nooit live zien spelen, net als dat ik de meeste andere bands nooit heb mogen aanschouwen. Den Helder lag gewoon te ver weg van dat muziek-mekka dat Amsterdam werd genoemd, waar ik slechts heen kon om platen in te slaan.
Ik had er veel voor over gehad om hun groupie te zijn. De dames wisten echter niets van ‘t bestaan van een jongen in ‘t noorden van Nederland, die al hun lp’s & singles in bezit had.

In stilte werd ‘t vinyl grijs gedraaid in Zijperspace.

Ik hoor de boekenman vrolijk zingend aankomen, maar er verschijnt een kleurrijke combinatie van zilverschijnende inpaksliertjes, knalgele ski-jack, bloosrode wangen & exotische bloemen, waar ik de boekenman niet onmiddelijk in herken. De inpaksliertjes zitten met een elastiek als een pruik aan z’n hoofd geplakt.

‘Zo, jij hebt er zin in.’
‘Ja, ik dacht vanmorgen: er moet ‘ns wat anders gebeuren. & ‘t Heeft me deze bos bloemen al opgeleverd.’
‘Je dacht: ik begin nu alvast met carnaval.’

Hij volgt echter alweer z’n eigen gedachtegang, dus een antwoord volgt niet. Een vraag wel.

‘Ik heb geen geld. Kan ik er alvast 1tje meenemen?’
Voordat ik ook maar ‘nee’ over m’n lippen kan krijgen, klinkt er al: ‘Ah, toe nou.’
De boekenman is fit vandaag & heeft er zin in, maar toch: ‘Nee, dat vindt m’n baas niet goed.’
Regel: Verstop jezelf altijd achter een onzichtbare reden, waar de klant geen grip op heeft.
Boekenman heeft zo weinig grip hierop & zoveel begrip hiervoor, dat-ie onmiddelijk reageert: ‘Nee, is goed; je hebt gelijk.’

Vrolijk wapperen z’n flinterdunne flitse manen weer naar buiten, trots gevoelend dat ze nagekeken worden.

We zouden zo mee willen flapperen in Zijperspace.

Als je straks ergens op terug kan kijken waarom je dan kan lachen, kan je er net zo goed nu om lachen.

Ik kan u verzekeren dat ‘t vandaag landelijk een rouwdag is in Zweden vanwege haar dood. Astrid Lindgren was nl de belangrijkste schrijver van ‘t land. Ze had nog veel meer impact op de bevolking dan onze Annie M.G Schmidt.

Tijdens m’n liftvakanties door Zweden werd mij 1maal aangeboden even een klein stukje om te rijden, want we reden voorbij ‘t stadje waar ze woonde. Misschien wel interessant ivm mijn studie zweeds. Ik zei dat de man vooral geen moeite moest doen. Dus reden we door. Maar de man vertelde honderduit over hoe belangrijk de schrijfster was voor de zweedse cultuur, voor ‘t gedachtengoed van enkele generaties.

De dochter van m’n professor zweeds heeft div boeken van Astrid Lindgren geïllustreerd & meegeholpen aan ‘t ontwerpen van een soortemet pretpark in ‘t teken van haar verhalen. Zij mocht daarnet commentaar geven bij ‘t journaal (haar moeder even later bij Nova). Ze deed ong ‘tzelfde verhaal als de man die mij een lift had aangeboden & vol trots haar woning had willen laten zien.

De verhalen van Astrid Lindgren representeerden niet alleen de fantasie van elk opgroeiende bewoner van Zweden enkele generaties lang, maar zijzelf beïnvloedde tevens ‘t geweten van een groot deel van de bevolking door haar sociale betrokkenheid. Niet alleen door haar verhalen deed ze daar kond van. Ze was daadwerkelijk betrokken bij sociaal zwakkeren.

In stilte rouwen we mee in Zijperspace.

Ik moet vooral denken aan het geluid van een stromend beekje, bij ‘t horen van ‘t nr ‘Drop’ van Cornelius. Vooral op ‘t moment dat ik ‘t nog ff aanzet terwijl ik op ‘t punt sta de slaap te gaan vatten. Niets zo heerlijk rustgevend als een stromend beekje vlak naast je bed.
‘t Lijkt een beetje op ‘t geluid van een stevige onweersbui die op je tent aan ‘t kletteren is. In die zin dat ‘t noemen van ‘t geluid ook onmiddelijk beelden van vakantie, dus campings, grasveld, veilig beschut in tent & slaap oproept. ‘t Regelmatig/onregelmatig gekabbel van ‘t water dwingt me om in ‘t geluid te kruipen, waardoor ‘t een hypnotiserend effekt krijgt. Herinneringen aan vakanties, want hoe vaak gebeurt ‘t dat je water vlak langs je hoort stromen, de ganse nacht lang? Dat is slechts mogelijk in zomermaanden, op reis met m’n ouders in Zwitserland op de camping van altijd-vakantie; of eenzaam in Zweden op een grasveldje, te donker om verder te liften.

& Thuis val ik al in slaap voordat ‘t nr is afgelopen. Hoe fragiel een 1-persoonstentje ook mag lijken, de overweldigende oorspronkelijke natuur van water dat voor altijd onderweg is & me van dichtbij op dat moment toevallig passeert, geeft me een veilig gevoel, waardoor ik me slechts kan laten overmannen door de suizebollende werking van dat beeld.

Totdat ik ‘t clipje zag & moest ontwaken & mezelf onderdompelen in de belevingswereld van een japans jochie.

Nieuwe beelden zijn toegevoegd aan Zijperspace.

‘t Is alweer enkele dagen geleden dat we ‘t stokje in een boodschappenmandje/karretje van een medeblogger hebben gesignaleerd. Ramon doet ‘t nl op z’n 11 & 30st, vanwege de vele interviews die hij gedwongen is te geven op menig radio-zender, wat resulteerde in een zeer laat terechtkomen bij z’n ether-host. Deze Razende Roeland heeft z’n boodschappen (heel erg flauw hoor) op zijn beurt meegedeeld & ‘m naar former-colleague Adam Curry gezwieperd, die toevallig druk bezig was z’n garnalen dmv batterijen te ontdooien. Vervolgens liet Dennis van Aroundmyroom weten dat-ie misschien wel 2/3e van z’n boodschappen at my place heeft gedaan.
Momenteel is ‘t stokje onderweg naar de slager, waar ‘t vast goed vertoeven is voor zo’n alledaags overgeefding (in de goede zin).

In Zijperspace hebben we trek in een stukje suca….

De klassieke positie om te schrijven: poepend.
Hoevelen hebben dit al niet gedaan; geïnspireerd door die afvalprodukten van het menselijk lichaam schreven ze misschien wel juist díe regels, die later veelgebruikte citaten bleken te zijn.

Geschreven in m’n dagboek 1985. Na lezing hiervan, ben ik op zoek gegaan in m’n onlangs aangeschafte citatenboek naar de steekwoorden ‘poep’, ‘wc’, ‘toilet’, ‘plassen’, ‘kak’, ‘kakken’, ‘ontlasting’, maar pas bij ‘t trefwoord ‘stront’ vond ik een citaat.

Wanneer je stront ruikt, is er een geur van leven. (Antonin Artaud)

Dat was alles. Voor de rest niks wat ook maar lichtelijk refereert aan faecaliën. Of uitspraken gevonden van beroemdheden, wereldse denkers, politieke leiders of ander aggenebbisj die ‘t onderwerp excrementen ook maar enigszins aanhaalt.

Als kleine jongen, nieuwsgierig gemaakt door iets vroeger wijze klasgenoten, ben ik ook wel op zoek gegaan naar de verboden woorden in woordenboeken & encyclopedieën. Zenuwachtig betrapt te kunnen worden, rennend van a tot z, vond ik hooguit woorden als vagina, penis of borst. Het lezen van bijhorende beschrijving zullen me toch zeker bezweette handjes moeten hebben opgeleverd. & Rode oortjes, die ik toch zo snel mogelijk moest zien kwijt te raken, want de speurtocht gebeurde vaak op de kamer van m’n oudste broers. & 1 Van beiden kon natuurlijk op willekeurig welk moment mij betrappen op ‘t zoeken van vieze woordjes bij terugkomst op hun gezamenlijke kamer. Op hun kamer bevond zich nl een woordenboek; niet ver verwijderd van boeken van Heere Heeresma & Jan Cremer. Daar kon ik nog meer inspiratie voor volgende speurtochten uit halen, mocht ‘t antwoord van ‘t naslagwerk niet bevredigend zijn.

Ik heb de vieze woordjes ondertussen allemaal wel gevonden. In div gradaties van rode oortjes, blozende wangen of erotische belevenissen. Ik heb niet meer zo’n behoefte die woordjes op te zoeken, laat staan ze in m’n taalgebruik te bezigen.

We zijn de onderbroekenlol voorbij in Zijperspace.

Men kan niet meer op mij stemmen. We zullen nog een week moeten wachten op de uitslag.

Die interesseert me slechts als Zijperspace heeft gewonnen.

Zo, Schloggy. Even langs geweest voor spellingscontrole?

‘t Was een waar genoegen zo’n taalkunstenaar te kunnen verwelkomen in Zijperspace.

Ibrahim is 1 van de aardigste daklozenkrant-verkopers die ik ken. Komt bijna dagelijks bij me langs om 2 flessen bier in te slaan. Lacht bij binnenkomst, lacht bij begroeting, lacht bij ‘t overhandigen van ‘t reeds uitgetelde geld, lacht als-ie geld bij me kan wisselen, lacht bij heengaan. & Tussendoor vraagt-ie: ‘Alles goed?’

Max heeft eens een praatje met ‘m gemaakt, waarvan-ie de strekking aan mij doorgaf. ‘t Bleek dat Ibrahim, afkomstig uit een afrikaans land (welke is me nog steeds onbekend) was wezen studeren in Rusland, die taal ook vloeiend spreekt, maar hier in Nederland niet aan de bak kwam. ‘t Zelfde verhaal kon ik vorige week in ‘t daklozen-krantje lezen.
Ik vraag me onmiddelijk af hoe ‘t komt dat zo’n intelligente, vriendelijke man hier terecht komt, weliswaar perfekt nederlands spreekt, maar uiteindelijk aangewezen is om ‘t Z-krantje te verkopen. Welke kwaliteiten mist-ie om normaal aansluiting te krijgen, in de vorm van werk & onderdak.

Mike (tot 2 jaar geleden ook Z-verkoper) & Ibrahim ontmoetten elkaar een keer terwijl ik er bij stond. Ibrahim: enthousiast vriendelijk belangstellend. Mike: afstandelijk, niet bereid om belangstelling terug te tonen, alsof-ie niks met de man te maken wilde hebben.
Op ‘t moment dat Ibrahim de deur door is, informeer ik bij Mike waarom-ie zich zo ongeïnteresseerd tegenover Ibrahim gedroeg.
‘Oh, that man is a nuisance. He smiles and smiles and smiles. Comes sitting next to you ands asks how it’s going and he just keeps smiling. Nothing else is coming out of him. He’s is just that smile, nothing more. He’s giving me the creeps.’

Ik moet zelf ook toegeven dat ik niet veel meer over ‘m te vertellen heb dan wat er in de Z beschreven staat. Ik zou ‘t net als zij kunnen hebben over z’n dikke pak aan kleren die hij draagt. Voor mij is ‘t eigenlijk wel prettig is dat-ie zoveel lagen over elkaar heen draagt, want de komende zomer zal ik weer moeten ruiken dat-ie binnen is.

Aardig blijft aardig in Zijperspace.