m’n neef johannes

Samen met='met' m'n neef='neef' uit canada='canada' een leuke='leuke' dag gehad='gehad' in 't visiteren='visiteren' van m'n jarig='jarig' nichtje, 't reizen='reizen' daar naar='naar' toe & vandaan, 't drinken='drinken' van bier='bier' op m'n werkplek, & 't bekijken='bekijken' van z'n werk. terwijl='terwijl' we met='met' de 2 laatstgenoemde='laatstgenoemde'  activiteiten='activiteiten' bezig waren, onder='onder' begeleiding van='van' een dame='dame' van de='de' Balie, die='die' de afdrukken='afdrukken' zou meenemen='meenemen' om een='een' portfolio voor='voor' m'n neef='neef' samen te='te' stellen ter='ter' presentatie aan='aan' subsidiënten, geriefde='geriefde' 't ons='ons' wat water='water' over de='de' bladen te='te' laten lopen, waardoor='waardoor' 't geheel='geheel' een professionelere='professionelere' uitstraling kreeg.

Ik denk dat Johannes al grijs haar kreeg toen ik nog een klein jochie was & in de veronderstelling leefde dat slechts opa’s dit kon gebeuren. Hij zal ong 20 jaar zijn geweest toen hij z’n hoofd al geheel bedekt zag met de grijze kleur. ‘t Stond ‘m prachtig, vooral omdat-ie z’n jeugdige uitstraling erbij bleef behouden. Dat wilde ik later ook als ik groter zou zijn.

Op m’n 20e volgde inderdaad de 1e opmerking dat ik begon te grijzen, waarop de vriendin zo ‘vriendelijk’ was ‘t levend bewijs ervan m’n hoofd te ontrukken. Zo schoot ‘t natuurlijk niet op de vroegtijdige ouderdomslook te veroveren. Vooral niet omdat ‘t elk jaar slechts een klein aantal meer werd.

Johannes liet ‘t er echter niet bij zitten & wist z’n grijze gloed om te toveren in een spierwitte bedekking. Waarbij hij nog steeds die jeugdige uitstraling bleef genieten.
‘t Moet een wonderlijk gezicht zijn m’n neef met z’n witte bedekking te aanschouwen, bleek ook weer vandaag. Ondanks dat ik ‘m hooguit gemiddeld 2 keer per jaar zie (hoewel de frequentie oploopt doordat hij & z’n vriend steeds meer hun werk in Europa xposeren), valt mij ‘t bijzondere van z’n verschijning niet meer zo op. Maar ‘t werd geïllustreerd doordat bij betreding van een druk etablissement hem recht op de man gevraagd werd waar hij die prachtige kleur haarverf vandaan had.

Zo willen we later ook worden als we nog ouder worden in Zijperspace.

Vandaag is ‘t familie-bezoekdag. Waarschijnlijk de laatste keer dit jaar dat ik een groot deel van ze zie.

Natuurlijk doe ik ‘t ook voor mezelf, maar wat zeker meespeelt is dat ‘t m’n schuldgevoel verkleint over m’n niet gezellig willen zijn met kerst. & Geeft wat compensatie voor m’n wegblijven dan.

Een verantwoordelijke taak wacht Zijperspace.

Op m’n werk registreerde ik ‘t woord ‘Pivot’. Ik was er al een paar keer voorbijgelopen & ving telkens de glimp op als een vertrouwd sjabloon. De ‘v’ was weliswaar voorgegaan door een ‘f’, maar ‘t was toch duidelijk dat men de ‘v’ corrigerend eroverheeen had aangebracht. Ja, want zo spel je ‘Pivot’ nou eenmaal, moet ik enkele malen in alle vluchtigheid bedacht hebben, met in m’n achterhoofd de bezigheden van Bob van Mijnkopthee.

Tot ik me plots realiseerde dat ‘t bovenop een doos stond gekrabbeld. De doos waar de zakken pinda’s inlagen. & Het was op m’n werk, waar ‘t toch niks te maken heeft met wat ik zoal thuis achter ‘t scherm voorbij zie vliegen. Laat staan dat pinda’s daar iets mee te maken hebben. Want pinda’s hebben slechts m’n belangstelling als ik m’n verjaardag vier (& dan nog kom ik er de volgende dag achter dat ik ze weer ‘ns ben vergeten rond te delen).

Is er een complot aan de gang, was de daaropvolgende veronderstelling. Wil men perse dat ik werkelijk ga pivotteren? & Wil men door listige bewustzijnsbeïnvloeding mij sneller dichterbij de definitieve beslissing brengen? Maar dan moet ik al vaker dit soort onbewuste flashes irl hebben voorbij zien gaan. Als men wil dat deze methode werkt, zal men ‘t onderbewustzijn wat vaker moeten triggeren.
& Ik kon me geen beeld herinneren waarbij ‘Pivot’ bewust onbewust in een bepaald kader was geplaatst.

‘t Schoot me te binnen dat de doos oorspronkelijk niet voor de pinda’s bestemd was, maar voor t-shirts. Dat maakte ‘t geheel er niet makkelijker op. ‘t Enige dat ik er meer mee opschoot, was de bedenking dat de aantekening op de doos een aanduiding voor de leveranciers moest zijn waar de t-shirts terecht moesten komen, ter onderscheiding van andere partijen t-shirts. Op mijn werk dus.

Klinkt trouwens best wel als ‘t woord voor een tsjechische brouwerij: ‘pivovar’, bedacht ik me, maar dan met een andere uitgang.

& Plots bracht ik 2 vloeistoffen met elkaar in verband.

‘t Is zo gemakkelijk moeilijk te denken, dat ‘t lijkt of makkelijk niet bestaat in Zijperspace.

Die impulsiviteit ook altijd. Ik heb net gereageerd bij Walter, echter niet op ‘tgeen hij schreef. ‘t Was meer een reaktie op wat Claver bij hem had achtergelaten. Maar ik moest ‘t plaatsen, ik kon mezelf niet meer tegenhouden.

‘t Intrigeerde me nl dat zij opgevoed is met ‘t zinnetje: ‘van korstjes krijg je borstjes’. Terwijl we bij mij thuis de mededeling kregen dat we vooral de korstjes moesten opeten, zodat we sneller zouden leren fluiten. Dat rijmde niet, maar sprak evengoed tot de verbeelding, want we wilden net zo stoer zijn als de buurjongen een paar deuren verder.

Ik vermoed dat dit opvoedkundig pressie-middel verschilde, doordat mijn moeder slechts zonen om zich heen had. Heb ‘r meteen gebeld om te vragen of ze ook de korstjes-borstjes-variant kende. Nee, hoor. Je gaat slechts beter fluiten van korstjes.

Aan de andere kant: zelden hoor ik vrouwen fluiten. De versterkende kracht van de korstjes zal dus wel ergens anders in gestoken worden.

Vrolijk fluiten we passerende borstjes na in Zijperspace.

een dankwoord gericht tot luuk

Mag men ook een dankwoord uitspreken, Luuk, als men een award van jou heeft mogen ontvangen? Daar had ik vanmiddag nl geen tijd voor; ik stond op ‘t punt om naar m’n werk te gaan. Ik was de 1e om m’n vereerd gevoel te mogen uiten, maar liefst was ik ‘t podium opgeklommen om wat meer tijd te nemen met te verklaren hoe vereerd ‘vereerd voelen’ wel niet kan zijn.

Wacht, ik doe ‘t gewoon & dan merk ik later wel of ‘t de goedkeuring van de organisatie weg kan dragen.

Dames & Heren,

U zult ‘t waarschijnlijk niet weten, maar ik heb 1maal Luuk een meeltje gestuurd. Dat was nodig dacht ik, omdat hij, concludeerde ik uit een reactie van hem, niet helemaal begreep hoeveel waardering ik voor hem had. ‘t Meeltje bestaat niet meer in Zijperspace, doordat de archieven slechts opgeslagen op de harde schijf, tezamen met diezelfde schijf m’n comp hebben moeten verlaten. De laatste vanwege disfunctioneren. De archieven waren slechts onschuldig slachtoffer van dit gedrag.

Wat ik me nog voor de geest kan halen van deze meel is dat ik in ieder geval de vraag heb gesteld of hij ‘t kon hebben een compliment te ontvangen. & Vervolgens stak ik van wal, zonder z’n weerwoord af te wachten (dit begint onderhand een gewoonte van me te worden).

De strekking van de complimenten wil ik u echter onthouden. Ik ben van mening dat als u regelmatig dan wel vaak (wat mijn advies natuurlijk luidt) geenheld leest, benevens z’n uitlatingen op div blogs, u vanzelf zich de inhoud van m’n meel eigen wordt. Ik wil u daar niet in beïnvloeden, omdat ik er van overtuigd ben dat Luuk dat in z’n 1tje kan.

De award dus, die mij door hem is toegekend, waarbij ik naast Puck (!) als beste nieuwkomer wordt gehuldigd, wordt, door ‘t feit dat ik zo’n bewondering voor z’n uitlatingen heb, in een wel zeer gulden schijnend daglicht geplaatst, waarbij woorden me tekort schieten (etcetera……..als ik niet uitkijk kan dit zeker nog een ½ uur doorgaan).

Waarvoor dank, Luuk.

Applaus weerklonk bij de lichte buiging & ‘t dolletjes & met zekere frivoliteit Zijperspace inwerpen van de award.

If I were a Dead Russian Composer, I would be Igor Stravinsky.

Known as a true son of the new 20th Century, my music started out melodic and folky but slowly got more dissonant and bizzare as I aged. I am a traveler and a neat freak, and very much hated those rotten eggs thrown at me after the premiere of “The Rite of Spring.”

Met dank aan Arnoud.

We wisten niet dat we die balken aan mochten raken in Zijperspace.

Met dank aan Rob, die mij er toe heeft gezet deze Ton Bier te gaan zoeken.

We denken echter voorlopig niet aan een naamswisseling van Zijperspace.

Ik heb uiteindelijk ook ‘t muziekstokje gekregen dat geïnitieerd is door Tripleee. Mijn dank hiervoor gaat uit naar Ramon, de liefste van ons allen.

Goed; zaak is de 3 laatstgedraaide cd’s te vermelden. Daar moet je natuurlijk wel een tijdstip als uitgangspunt voor nemen, want tijdens ‘t schrijven van ‘t stukje, wordt er ook lustig op los gedraaid. Voor ‘t gemak heb ik dus ‘t moment genomen dat Ramon’s meeltje me onder de neus kwam.

Ik heb onderstaande plaatjes helaas niet kunnen linken aan de muziek zelve, daar deze truuk nog niet in m’n toverdoos zit (jammer eigenlijk, want sinds een uur heb ik weer geluid op m’n comp). Ik heb er echter wel m’n best op gedaan er een visueel aantrekkelijk geheel van te maken.

Dit eerbetoon='eerbetoon' aan nick='Nick' Lowe gister='gister' op m'n werk='werk' tijdens de='de' schoonmaak gedraaid

Nick Lowe kan bij mij niet meer stuk, vooral dankzij z’n laatste 2 cd’s, maar ook door nrs die hij voor Johnny Cash, eens z’n schoonvader, heeft geschreven. Deze cd valt uiteindelijk een beetje tegen, omdat je niet de liefde voelt van de uitvoerders voor Nick, die er toch wel degelijk moet zijn.

Aan 't begin='begin' van m'n werk='werk' afgelopen 2 dagen='dagen' gedraaid.

‘Sing a song for you; Tribute to Tim Buckley’ is eigenlijk wel een heel laat eerbetoon aan 1 van de grootsten. Beter van kwaliteit dan ‘t eerbetoon aan Nick Lowe, maar die is dan ook nog niet dood. Moest ‘Song to the Siren’ ook even draaien vlak voor & vlak na de herdenkingsbijeenkomst voor Ronald.

Gedraaid bij='bij' thuiskomst na='na' m'n werk, terwijl='terwijl' de magnetron='magnetron' z'n werk='werk' deed & 't lezen='lezen' van binnengekomen='binnengekomen' meel veel='veel' aandacht vergde, waardoor='waardoor' niet echt='echt' tot me='me' doorgedrongen

‘Levez voz skinny fists comme antennas to heaven’ van ‘Godspeed you black emperor’ is ‘t lekkerst te beluisteren in de trein, als je niet gestoord wil worden door omzittende oma’s of scholieren die klieren. Voor dat doel dient volumenivo op 10 gezet te worden.

& We zwiepen de stokker uit Zijperspace richting Micheline.

reus

De reus van Albert Heijn komt met z’n gewoonlijke bombarie binnenvallen: ‘Moet je nou toch horen!’
‘Ik sta nog met deze mevrouw te praten,’ probeerde ik ‘m tegen te houden. Zogauw-ie z’n mond open doet weet-ie nl niet dat er ook nog andere mensen aanwezig zijn. Hij begint altijd gewoon te praten & stopt pas als z’n verhaal ten einde is.
‘Ach joh, dit verhaal vindt mevrouw ook leuk om te horen.’
Gezamenlijk houden mevrouw & ik dus onze mond & wachten op ‘t relaas dat hoe dan ook komen gaat. Je kan ‘m beter z’n gang laten gaan in deze, want dan voelt-ie zich op z’n gemak & is-ie sneller weg. Bovendien is ‘t de meest gewelddadige gek die voor Albert Heijn stek houdt. Dat hoef je niet te weten, dat voel je als je ‘m ziet. Dat voel je ondanks de eeuwige glimlach die z’n gezicht plooit als-ie je aanspreekt, ondanks de amicale manier waarop-ie met iedereen probeert kontakt te maken. Hij walst over je heen, beseft niet dat je kan bezwijken onder z’n aanwezigheid.
‘Kijk, deze pink hier,’ hij houdt z’n door alcohol opgezwollen handen naar voren, ‘is aan ‘t afsterven. Die moet er afgezet worden. & M’n poten zijn ook naar de klote.’ Aan z’n pink zie ik, behalve de alcoholisten-kenmerken, niks, maar de laatste tijd is-ie inderdaad druk bezig moeilijk te lopen, bedenk ik.
‘Nou zegt de politie dat ik ze bedreigd heb. Met deze pink! & Met deze benen!
‘Ik heb een vriend die rechter is, & een andere vriend is psychiater. Die zeggen dat de politie moet ophouden, omdat ik anders gekke dingen zou kunnen gaan doen.
‘Ik krijg een boete van de politie als ik met een lege bierfles sta & ik krijg een boete als er nog een dop op zit.
‘Maar nu heb ik m’n wapens uit de kluis gehaald. Ik ga ze nu terugpakken.
‘Kijk, ik vind dat je een man bent als je een hond als Caesar,’ hij kijkt ff of z’n hond buiten nog op z’n plek zit, ‘ als je een hond als Caesar in je hand kan laten bijten & dan toch geen kick geeft. & Ik klaag ook niet omdat-ie in m’n poten heeft gebeten.
‘Ja, ik heb nog steeds een zekere waardigheid.
‘Nou; op naar de volgende boete.’
Hij loopt naar buiten & we horen ‘m nog ff keihard roepen: ‘CAESAR, CAESAR. KOM HIER.’
‘Hij begint af te takelen,’ zeg ik.
‘Is toch leuk als je zoiets hoort,’ zegt de dame tegenover me.
We houden normaliter wel van leuk in Zijperspace.

Kees liep gelijk met mij, maar dan gehaast, naar buiten. Hij keek wat verontrust, zoals een verstrooide kamergeleerde hoort te kijken als hij geen controle over de situatie lijkt te hebben. ‘t Bleek slechts om de geparkeerde auto te gaan.
‘De parkeerautomaat hier doet ‘t niet, maar die om de hoek geeft ook geen sjoege. Dus ik heb geen kaartje,’ verklaarde hij.
‘Wat gebeurt er als parkeerbeheer langs komt & de apparaten doen ‘t niet?’ vroeg ik aan Geert, de programma-beheerder van ‘tzelfde bedrijf, die op dat moment buiten wat aan ‘t roken was.
‘Oh, dan moet je een taxi nemen naar ‘t kantoor van parkeerbeheer, een taxi terug, alle bonnen bewaren & een bezwaarschrift indienen. Als binnen een cirkel van 500 meter de automaten ‘t niet doen, dan is er niks aan de hand. Die daar aan de overkant valt in een ander administratie-gebied, dus die telt niet mee. Dus dan krijg je gewoon al je geld terug.’

Kees had een glimlach op z’n gezicht, maar de verontrusting was daarmee niet verdwenen: ‘Nou, ik los ‘t liever makkelijker op. Kan jij me niet waarschuwen als parkeerbeheer langskomt?’
‘Parkeerbeheer komt niet langs,’ beweerde Geert, ‘want ze hebben nu een Kerstlunch.’

Wij zouden de taxi genomen hebben in Zijperspace.