Zijperspace

Mensen die mij de afgelopen tijd hebben gevonden via de zoekmachines omdat ze op zoek waren naar iets wat te maken had met Sinterklaas kunnen onmogelijk ontevreden zijn. Zelfs degenen op zoek naar een ‘plaatje sinterklaas’ konden bij mij een originele Sint-plaat van Joost Swarte vinden (waarschijnlijk vergde dat wel enig zoeken).

De verjaardag van de goede man is voorbij; ik heb reeds verzucht dat ‘t een goed Sint-jaar was; me verwonderd over wie er zoal Sinterklaas viert; & ik begon reeds 2 maanden van te voren m’n verlanglijstjes te publiceren. & Dat alles zonder me de zin te laten ontglippen dat ‘Sinterklaas toch de mooiste tijd van ‘t jaar is, behalve dan je eigen verjaardag’, wat toch 1 van m’n lijfspreuken mag heten (naast: ‘bockbiertijd is toch de mooiste tijd…….’).

Mag ik tot besluit van dit mooie seizoen u een kado tonen waarmee ik op de weg van ‘t feest naar huis heb zitten spelen.

Men moet zich vooral niets van de titel aantrekken. Bedenkt maar dat ik toch vaak de teksten niet hoor als ik naar muziek luister.

Dat maakt Zijperspace een stuk minder eenzaam.

Afgelopen zondag stond er een man na sluitingstijd aan de deur te rammelen. ‘t Roepen van: ‘Nee, we zijn gesloten,’ hielp niet, dus de deur voor ‘m geopend. Het bleek dat-ie op zoek was naar info over Ronald, een vaste klant van ons. Deze had nl z’n huis hermetisch afgesloten & hij had brieven geschreven waarvan de inhoud toch erg serieus genomen moest worden. Vooral gezien ‘t feit dat-ie vorig jaar ook al van de 1 op de andere dag vermist was. Hij was wel weer tevoorschijn gekomen & uiteindelijk wisten we wat-ie tijdens z’n vermissing gedaan had, maar we wisten bovenal dat z’n hoofd ‘t leven niet helemaal kon bevatten.

& Toch bleef ‘t een sympathieke in pak gestoken jongeman (hoewel ongeveer mijn leeftijd) die z’n eigen gang leek te gaan, ontspannen genietend van z’n bier, babbelend met wat andere mensen, maar vooral iemand die nooit ergens moeilijk over deed.

Hij scheen z’n rechte rug, ondanks gestoken in altijd eenzelfde soort zwarte pak, niet meer zo verticaal te kunnen houden, sinds-ie vorig jaar tijdelijk verdwenen was naar ‘t buitenland. Dat zag je niet, maar hoorde je toevallig in ‘t voorbijgaan. Afgelopen weekend stelde hij daarom een lijst op van mensen waarvan hij wilde dat ze aanwezig zouden zijn, schreef-ie brieven hoe ‘t allemaal geregeld moest worden & liet-ie weten dat-ie in z’n pak wilde sterven. Als een heer. Een heer op jonge leeftijd weliswaar, maar een heer.

Dus heeft-ie z’n eigen methode daarvoor gekozen. Vandaag heb ik te horen gekregen wat z’n methode was.

& Hebben we er een lege plek bij in Zijperspace.

M’n moeder kreeg vorig jaar geen kado van m’n vader. Dat ging een beetje fout doordat Parkinson toen ook al een grote rol speelde bij hem & de kinderen daar nog geen rekening mee gehouden hadden. Mijn moeder droeg dat gemis gelaten, wilde daar niet moeilijk over doen, want dat ligt niet in haar aard.
& Tuurlijk ben ik dat in de loop van ‘t jaar vergeten. & Tuurlijk word ik daar tijdens de pakjesavond vandaag mee geconfronteerd, als m’n schoonzus m’n vader, die naast me zit, aanstoot: ‘Pa, ze heeft de ketting nu.’ M’n vader probeert naar de overkant van de groep te kijken, maar door de trage bewegingen van z’n lichaam kan hij niet om de hoofden van de kinderen met nieuwe speeltjes heen. Ik zie wel een glimlach om z’n lippen vormen, op z’n anders door Parkinson star gezicht.
M’n moeder heeft ‘t polskettinkje in ‘r handen dat ondertussen een relikwie is geworden in de familie. Alle kinderen hebben hun eigen naam op een daaraan bevestigd medaillonnetje staan, langzamerhand worden de namen van m’n schoonzussen ook door m’n moeder gedragen, maar zeker die van haar kleinkinderen mogen daar niet aan ontbreken. Een collectie die zich in de loop der jaren heeft gevormd door opeenvolgende verjaardagen van m’n moeder & Sinterklaas.
De laatste tijd was gebleken dat ‘t kettinkje aan slijtage onderhevig was. M’n moeder kon ‘t niet meer dragen zonder ‘t risico ‘1 van de kinderen’ te verliezen.
Als Sinterklaaskado was ‘t kettinkje gerepareerd, ontbrekend medaillonnetje weer toegevoegd (misschien nog wel iets anders, de details zijn me ontgaan).
Pa loopt naar m’n moeder toe, vraagt wat dingetjes die niet te verstaan zijn voor mij, & komt weer naast me zitten. ‘Heb je gezien wat Ma gekregen heeft?’
Ik wil ‘m m’n rode ogen niet laten zien & zeg ‘m ietwat ongeëmotioneerder dan bedoeld: ‘Ja, ik zag ‘t vanaf hier.’
De rest is ondertussen druk bezig met ‘t vervolgen van de uitpakrituelen. De ogen van m’n moeder zijn naar mijn idee roder dan die van mij, wat mij doet besluiten rust te gaan zoeken op de wc, anders ga ik alleen maar met haar meedoen. (Koud water, heb ik ooit eens gehoord, doen de tranen verdwijnen & de rode gloed aan de oogranden verminderen). In ‘t voorbijgaan kan ik niet meer emotie tonen dan ‘t vluchtig vastgrijpen van ‘r hand.

‘t Was een mooi Sint-jaar, dit jaar in Zijperspace.

Van de week kwam er een engelse dame een kadootje voor Sinterklaas kopen.
‘Wat leuk, doe je aan Sinterklaas?’ vroeg ik belangstellend, met een enthousiaste ondertoon vanwege de snelle assimilatie van de nog niet bepaald vloeiend nederlands sprekende jonge vrouw.
‘Ja, dit kadootje is voor m’n schoonbroer.’
‘Nee, dat is je zwager,’ legde ik haar uit. ‘Vind je ‘t leuk om voor Goedheiligman te spelen?’ Dat verstond ze natuurlijk niet, dus dat heb ik in ‘t engels vertaald.
Dat vond ze zeker, maar ‘Christmas’ was toch wel veel leuker om kado’s te geven.

Vandaag op terugreis van m’n eigen Sint-bijeenkomst met de familie komt er op een gegeven moment een meisje van hoogstwaarschijnlijke surinaamse komaf schuin tegenover me zitten. Boven op de tas op haar schoot legt ze een speculaaspop van minstens een halve meter (‘t kon niet anders dan dat zijn, want de zijkant noemde ‘t nl ook zo). Een glimlach voel ik opwellen: zij heeft ook net pakjesavond achter de rug. Ik wist niet dat de surinaamse bevolking aan Sint-verheerlijking met bijbehorende rituelen doet & betrap me bij die gedachte op een vooroordeel. Waarom zouden ze niet aan Sinterklaas doen? Alsof Sint alleen maar bestaat voor de blanke kinderen van Nederland. Ik had toch eerder in m’n leven me ‘ns wat meer moeten verdiepen in ‘t bestaan van de man in de andere culturen die Nederland herbergt.
Buiten dat: als de surinaamse bevolking niet meegaat in deze (misschien toch wel hollandsche) traditie, wellicht komt dat meisje net terug van haar vriendje die er toevallig wel aan doet.

Ik verlaat de metro & neem de trappen naar de uitgang. Onderweg kom ik 2 vrouwen tegen druk pratend over hun gezamenlijk werk. Beiden houden eenzelfde speculaaspop in de hand van minstens een halve meter.

In Zijperspace viert iedereen Sinterklaas, niet alleen omdat de baas dat wil.

In navolging van Luuk plaatsen we een linkje naar Broodjeaap.
Dat gezemel over Alt-nogwat moet maar ‘ns afgelopen zijn.

Wij zijn van de Broodje Aap-generatie in Zijperspace.

If I was a work of art, I would be Prehistoric Cave Art. I am primal and mysterious. Somewhat removed from modern life, I have a powerful ability to evoke wonder and show a sensitivity to nature as well as talents beyond what most people think of me. Met dank aan Corné.

& Na deze zullen er de komende tijd geen plaatjes van testresultaten meer hier verschijnen.

Men zou gaan denken dat Zijperspace 1 grote identiteitscrisis is.

Ik kon ‘t niet laten: ik moest weer ‘ns zoeken hoe & waar m’n naam vermeld staat op ‘t internet. Dat moet nou eenmaal ter meerdere glorie van ‘t zelfbevlekken.

& Warempel! (Ik denk: ik gebruik een mooi oud woord; merk ik bij herlezing een ‘a’ te veel gebruikt te hebben. Dus: dit woord dient herontdekt te worden in de nederlandsche taal, zodat ik gewoon word ‘t op juiste wijze te hanteren) Ik kom m’n naam op een nieuwe verwijzing tegen: een online petitionnement van 2 jaar geleden dat diende om de regering aan te zetten snel ‘t stemmen via internet te bewerkstelligen. Daar ben ik natuurlijk nog steeds voor, dus heb ik ‘m heel vals een 2e keer ondertekend (hoewel ik niet weet of de petitie nog steeds van kracht is).

Nu vind ik vanzelfsprekend ook dat iedereen die petitie moet ondertekenen, dus kunt u er terecht komen door te klikken op ‘t plaatje, maar ik vind vooral de illustratie de moeite van ‘t plaatsen waard alhier.
Zijperspace wordt aldus op een zeer zinnige wijze opgevrolijkt.

Ik maak me over ‘t algemeen niet zo druk als dit soort berichten mij ter ore komen. Ik denk dan vaak: ach, ‘t zal wel, maar ik weet niet of ik er wel geloof aan moet hechten. & Zolang ik ‘t niet bevestigd zie, besteed ik er geen aandacht aan.

‘t Is echter wel een bijzondere vreemde ontwikkeling dat Bush een lijst van verdachte groeperingen kan laten opstellen. Dat die vervolgens verstuurd wordt naar de Nederlandsche Bank. Die ‘t op zijn beurt aan alle aan haar geliëerde financiële instellingen zendt met ‘t dwingende verzoek deze groeperingen geen financiële diensten meer te verlenen, vanwege ‘t feit dat zij mogelijk hulp aan terroristische eenheden verlenen.

‘Mogelijk’ in de termen van Bush. Want maar liefst een 3e van de groeperingen op de lijst zijn officieel erkend door de nederlandse wetgeving, in die zin dat ze subsidie krijgen, als vluchtelingen-organisatie worden gekenmerkt, etc.
Vanaf heden kunnen deze groeperingen niet meer over hun gelden beschikken. In Nederland, omdat Bush ‘t wil. Niet omdat Nederland dat wil: de nederlandse regering is in deze gang van zaken niet gemoeid.

Zover ik begrepen heb, is de ‘lijst van Bush’ niet bekend bij ‘t publiek. Internationaal zijn er advocatenkantoren ingeschakeld om te kijken hoe de effecten ervan teruggedraaid kunnen worden in de div landen. Waarschijnlijk zijpelt er zodoende iets van naar buiten.

& Komt er iets van terecht in Zijperspace.

Hou je van ?

Groene mensen zijn kieskeurig, vriendelijk en vrijgevig. Ze zijn de goede burger, bezorgde ouder en betrokken buur. Groen is de meest talrijke kleur en balanceert tussen warmte en koelheid waardoor groene personen meestal stabiele personen zijn.

Aangezien groen een veelzijdige kleur is bent u erg sociaal. U bent intelligent en begrijpt nieuwe ideeën. Personen in uw omgeving zien u als een aandachtig, loyaal iemand. Verder bent u supergevoelig voor wat goed of slecht is.

Omdat het voor u belangrijk is om waardering te krijgen, kunt u vaak iets te goed zijn. Daarnaast voelt u zich niet echt geroepen om iets nieuws te doen maar doet u liever iets wat algemeen geaccepteerd is. Groene mensen eten graag lekker en veel. Dit heeft tot gevolg dat het vaak moeilijk is om de pondjes er weer af te krijgen. Verder praten groenliefhebbers graag over andere mensen en kunnen ze soms iets te jaloers zijn.

Begrippen die geassocieerd worden met groen zijn: loyaal, vriendelijk, sociaal, intelligent, vrijgevig, jaloers.

Aldus vtwonen. Je kiest een kleur (een simpelere test heb ik de laatste tijd niet meegemaakt), vervolgens of je er van houdt of niet & je krijgt een karakterbeschrijving als bovenstaande.

Met dank aan Linda.

Vanaf heden begrijpt men de berichten vanuit Zijperspace wellicht beter, & anders weet men wat er aan de inrichting gedaan moet worden.

BB3 heeft op z’n linkpagina ook een bloem geplaatst. Als je er op klikt kom je rechtstreeks terecht bij mijn motivatie om die bloem te plaatsen (voor een update van wie er zoal een bloem geplaatst heeft, dient men ff te klikken).

Doet me wel beseffen, naast ‘t feit dat er gister maar liefst 84 unieke bezoekers waren, dat je wel moet profiteren van de gelegenheid dat mensen even langs Zijperspace komen scheuren & mogelijk iets mee kunnen pikken van de schrijfsels. Vooral na enkele reakties van gedesillusioneerde bloggers, die weinig hoop hebben dat de wereld zal veranderen mbv zo’n aktie, leek ‘t me noodzakelijk ‘t 1 & ander te illustreren met wat ik ooit zelf opgepikt heb uit m’n tijd dat ik een beetje psychologie studeerde.

Des te groter & anoniemer de massa waarin de mens zich begeeft, des te groter de kans dat deze niet zal reageren op calamiteiten in z’n direkte omgeving. Hij of zij zal geneigd zijn slechts te aanschouwen wat er gebeurt & zo op te gaan in de anonimiteit. Hulp bieden in zo’n situatie is bijna onnatuurlijk, omdat de persoon in kwestie dan uit de ‘groep’ moet treden & daarbij ‘t gevoel krijgt niet meer deel ervan uit te maken. Hij zou de bescherming van de groep kunnen verliezen door zo te handelen.
Als er dus iets op straat gebeurt in een grote stad is de kans kleiner dat iemand een mogelijke slachtoffer de helpende hand biedt, als dat eenzelfde voorval in een dorp plaatsvindt.
Tenzij men zich bewust is van dit verschijnsel, gelezen heeft dat ‘t moeite kost je aan ‘t massa-gedrag van aanschouwen te onttrekken, dan zal men een volgende keer juist eerder geneigd zijn de helpende hand te bieden.

Om ‘t concreter te maken. Stel dat er weer 84 lezers zijn die dit tot zich nemen. & Al die 84 mensen maken binnenkort mee dat een alcoholist in Amsterdam z’n evenwicht verliest & vervolgens op de straat blijft liggen. Na ‘t lezen van dit stukje zullen zeker 10 mensen bereid zijn de man te helpen plaats te nemen op een bankje, terwijl ze anders snel door zouden zijn gelopen.

& Zodoende wordt de wereld toch een ietsjepietsje verbeterd vanuit Zijperspace.