Zijperspace

Ik ben nog geen 3 maanden bezig & ik begin me al een oude rot te voelen in weblogland. Ik ben een beetje wezen racen over div blogs, scheuren langs mededelingen, kijken naar data van begin & laatste update. & Al snel kom ik tot de conclusie dat de meeste startende blogs niet langer leven dan enkele weken.

(Goh, dan moet m’n verslaving toch behoorlijk grotere proporties hebben aangenomen dan dat bij anderen mogelijk is. Of ik heb precies de juiste condities ondervonden om ‘t gestimuleerd te zien. Of ik ben zelfs voor de meest saaie dingen [in andermans ogen natuurlijk] verslavingsgevoelig.)

Bovendien blijkt dat je door de bomen ‘t bos niet meer kan zien. ‘t Komt er eigenlijk op neer dat je slechts beginnende blogs tegenkomt of die binnen 2-3 weken zijn gestopt, als je ze bijv op alfabetische volgorde zou afwerken, met zo af & toe 1 die bijv al 3 maanden bezig is (ik noem wederom slechts een voorbeeld). & Ondertussen wordt er beweerd dat er meer dan 400 webloggers zijn.

Van de meesten lezen we in ieder geval niets nieuws in Zijperspace.

Afgelopen zomer heb ik ‘Keizers van Rome’ van Suetonius (u krijgt hierboven gratis een illustratie van deze vroege biograaf bijgeleverd, met authentieke vlekken in de prent verdigitaliseerd) gelezen & me daarbij vooral verbaasd over ‘t feit dat er elke keer weer nieuwe machtswellustelingen opstonden om die romeinse troon te bestijgen, terwijl ze wisten dat bijna alle voorgangers door geweld om ‘t leven waren gekomen. Die verbazing werd nog wat meer gevoed door een film (waarvan ik de naam vergeten ben), waarin ook minstens 2 keizers vermoord werden & toevallig ‘t relaas ter ore komen over Keizer Heliogabalus, die minstens zo gestoord & gehaat moet zijn geweest als Calligula.

Zagen die mensen bij aantreden dan niet dat dit onherroepelijk tot hun dood zou leiden? Was hun motivatie, hun lust naar macht zo groot dat ze ‘t voor lief namen gewelddadig te sterven? Of stierf men in die tijd zowiezo voortijdig & was ‘t leven & de weg naar ‘t sterven nou eenmaal aangenamer als men bovenaan de maatschappelijke ladder stond?

Ik kan m’n verwondering laten verbreden mbt dit onderwerp. ‘Keizers sterven niet in bed’ is zojuist verschenen/in mijn bezit gekomen. Ik kan m’n lol op: slechts een enkeling stierf vredig in bed & van de rest wordt beschreven hoe ze aan hun gewelddadig eind zijn gekomen. & Ik weet dat ik bij elke al lezend voorbijtrekkende dood ik me weer afvraag wat mensen zo aantrekt in macht dat ze er een korter & van paranoïa doorweven leven voor verkiezen.

Misschien sterven we hier ook wel voortijdig, maar we zijn zeer veilig alleen/heerser in Zijperspace.

Sorry, Bob: ik vind Reservoir Dogs 10 keer leuker dan 10 Bond-films bij elkaar, dus ben ik niet meer Oddjob. Vind ik eigenlijk toch veel meer cultureel verantwoord. Maar eigenlijk had ik nog liever Mr Pink willen zijn, want ‘t was 2 dagen na de nederlandse premiëre & ik deze film had gezien, dat ik die man de hand geschud heb (de 1e & laatste keer dat ik iemand uit bewondering perse aan moest spreken & die hand moest beroeren). Wat heeft die Steve Buscemi dunne handjes zeg, wist ik vanaf dat moment.

Ditmaal dank aan Fonzie.

& Ik ben eigenlijk nog steeds groen in Zijperspace.

Pfffffffffff. ‘t Functioneert allemaal nog.

Ik droomde nl dat m’n comp crashte.

Dat soort dromen worden nachtmerries genoemd in Zijperspace.

Achwatmaakt’tuit.

Ramon heeft gelijk.

‘t Maakt niet uit of je net nieuw bent in weblogland. ‘t Zou ‘ns tijd worden dat iemand de boel ‘ns wakker schudde dat ‘t zo echt niet langer door kan gaan. Continu moeten mensen in de zeik gezet worden. Elke keer weer moet er iemand tegen de schandpaal. Steeds opnieuw is er een k**** van de week. Mensen die onbekommerd hun mening geven die niet strookt met ‘haardkoor’ worden afgemaakt, al treiterend monddood gemaakt.

‘t Is eigenlijk schande dat we langs de kant staan terwijl we merken dat mensen in elkaar worden geslagen, dat we niet meer durven ingrijpen. Dat we niet meer durven reageren zoals Joes Kloppenburg eens deed, op ‘t moment dat we merken dat mensen in de verdrukking staan. Dat uiteindelijk ook mensen als Joes monddood worden gemaakt. Dat degene met de grootste bek, met de losse handen, de dienst kan uitmaken.

Men mag denken dat die vergelijking overdreven is, maar ik blijf erbij dat als mensen via deze simpele weg van communiceren zich al niet kunnen gedragen tegenover hun medemensen, men dat al helemaal niet kan als er een andere kritieke situatie zich voordoet in ‘t echte leven.

Daarom plaatste ik net als Ramon, Luuk, Olav, Peter, Roland, Tussenhaakjes, Corné, Website4all, Karel, Bareuh, Marcel, BB3, Luna, Uren Dagen Nachten, Zandstrand, Zinloosgeweldig, Fusix, Cockie, Naaoomieh, Badlog, Marjanne & Gien een bloem.

In de hoop dat-ie niet alleen in Zijperspace zal bloeien.

& Soms heb ik dan een vriendin die me uit zichzelf belt. Hoef ik niks voor te doen.
Of nou ja, ik moet zelf vergeten te bellen.
Nee, da’s ook niet goed; ik vergeet niet te bellen; ik bedenk ‘t me op de verkeerde momenten.

Bijv als er 20 klanten voor me staan; als ik een mooie roodharige dame voorbij zie komen; midden in de nacht (zie gister); bij iemand anders thuis; als andere schone dame op visite is; als ik in een veel te druk café zit; of juist in een veel te rustig café op een tijdstip dat ik zeker weet dat zij werkt. Op zo’n ongeschikt moment bel ik dus niet & vergeet ik vervolgens voor een veel te lange tijd ‘t wel te doen.

Deze vriendin blijft me trouw. & Dan bedoel ik ‘t niet in de zin dat ik een relatie met ‘r heb, maar dat ze me belt om af te spreken wat te gaan eten &/of te drinken.

Nadeel is weliswaar dat ik aan ‘t eind van zo’n avond met haar me weer helemaal verliefd voel. Me weer totaal ondergedompeld voel in de heerlijkheid van vrouwelijk gezelschap. Dat soort avonden mogen dan nooit stoppen, maar bij ‘t begin ervan is ‘t einde al in zicht. & Ik voel de noodzaak om tegen dat einde aan haar die betrekkelijkheid uit te leggen, de behoefte dat met ‘t eeuwige te verruilen in zoverre dat mogelijk is in ‘t tijdelijke menselijke.

& De volgende dag word ik weer net zo wakker als al die andere, alleen met ‘t besluit niet te snel terug te bellen. Waarna ‘t geschikte moment zich weer wat moeilijker voordoet.

De avonden zijn in zulke gevallen veel te kort in Zijperspace.

Lekker net als vroeger. Zo lang mogelijk ‘t verfrissen uitstellen & je wentelen in je verdaagde lichaamsgeur. Dat hoorde er altijd bij op de verschrikkelijk saaie zondag. ‘t Voelde meestal aan alsof er toch niets te verfrissen viel; alsof alle oude alcohol vloeiend uit de porieën toch weer de overhand zouden krijgen & de zwerm dooie mussen in de mond niet verdoezeld zou kunnen worden door ‘t poetsen van die 2 kleverige rijen in de mond. Bovendien overheerste de geest op zulke momenten ‘t lichaam & die geest had niets anders te melden dan dat ‘t opknappen van ‘t lichaam de geest in een zelfde konditie zou houden. Zijnde: zwaar, lichtelijk beroerd & ongemotiveerd ‘t lichaam aan te moedigen tot beweging.

Niet dat ik me door een kater liet vergezellen vandaag. Dat doen we nl niet zo vaak meer tegenwoordig. Doordat ik pas laat moet beginnen met m’n werk vandaag had ik geen trek zinnige dingen te doen. Een uur voor aanvang de douche pas opgezocht & iets schoons aangetrokken.
In ieder geval aldus ‘t grootste deel genoten van de lamlendige zondag, die z’n uitstraling, ondanks de zondagse opening van de winkels, & ‘t al decennia geleden zelfstandig afschaffen van ‘t kerkbezoek, toch nooit geheel zal kwijtraken.

De economie moet echter ook draaiende gehouden worden in Zijperspace.

Oeps!

Mensen die verslaafd zijn aan surfen op het Internet lijden vaak aan psychische stoornissen, weet Psychologisch ons nav een rapport van zekere heer Shapira te melden.

Shapira ontdekte dat 9 proefpersonen in de periode van het onderzoek manisch-depressief waren, terwijl 7 surfers aan een sociale fobie leden. 3 mensen leden aan de eetstoornis bulimia, 4 hadden geregeld woedeaanvallen en 8 zeiden ooit verslaafd te zijn geweest aan alcohol.

We gaan weer wat meer waarde hechten aan testjes die we 1st niet zo serieus namen in Zijperspace.

Dan is zo’n Weblogs.Com-lijst veel betrouwbaarder. Ook zeker nuttig, vooral als blijkt dat webloggend Nederland op deze ideale sinterklaas-dag toch druk aan ‘t pingen is geslagen. Wie zijn er behalve ik al echt wakker? Merel is druk aan ‘t pivotteren. Zidouta schiet iemand door de mond & leest vervolgens ontspannen Smallzine. Puck probeert haar vader een volwassen vrouw te tonen. Adam besteedt vooral op zondag tijd aan z’n administratie. Elisa wil eigenlijk aan de grote schoonmaak beginnen, maar vindt de gang naar de wc toch iets belangrijker. Ramon schrijft een briefje aan z’n idool. Hank bekijkt filmpjes. Jog besluit onder ‘t bewonderen van de waterhoentjes nog wat sinterklaas-inkopen te gaan doen.

Dat gebeurt allemaal in 1 uur tijd. ‘t Bloggen wordt veel levendiger door ‘t eigenhandig pingen, lijkt ‘t.

Dus volgt er een zachte doch ferme tik op de ping vanuit Zijperspace.

Minstens 3 uur besteed aan slechts een paar meeltjes.

Waarna ik me bedenk dat ik ook nog een paar telefoontjes moet plegen. Want ik moet nog excuses aanbieden voor niet onmiddelijk terugbellen. & Excuses voor ‘t verzenden van een virus afgelopen week. & Afspraak maken om de tweeling voor ‘t 1st te aanschouwen. & Vertellen aan iemand anders dat ‘t 2 meisjes zijn geworden . & Vragen of ik nog bier mee moet nemen. & Wellicht suggesties voor kado’s leveren.
‘t Is echter al een te laat tijdstip om de hoorn ter hand te nemen.

Naarmate ik meer opschrijf, schieten mij schuldbewust meer vergeten vrienden & familieleden te binnen met de redenen waarom ik ze al een tijdje niet meer heb gezien of gesproken.

Ik had echter ook in een café kunnen zitten. Dan had ik zelfs die 3 uur niet besteed aan tekenen van leven mijnerzijds, want slechts verzonken in anoniem vergetelheid. Had ik bij thuiskomst tevreden in slaap kunnen vallen, omdat die tevredenheid nou eenmaal altijd volgt op dat tempo van café-drinkgedrag.

Nu leunen we slechts tevreden maar wakker achterover in Zijperspace.