6 Boeken van Cesare Pavese bij de Slegte in de ramsch: per stuk slechts € 6,-!. Uit ‘t schap pakte ik 4 delen waarvan ik zeker wist dat ik ze nog niet in m’n boekenkast had staan. De andere boeken die ik reeds in handen had, heb ik maar teruggezet; ze haalden ‘t toch niet bij Pavese.
Ik moest zelfs aan een medewerker vragen of ik ‘t inkijk-xemplaar mocht nemen als dat de laatste was. Onee, nee, hij was nog maar net begonnen met Pavese in de kasten te zetten. Ze stonden nog op ‘t karretje.

Voldaan over de vondst & ‘t feit dat ik er zo vroeg bij was, begaf ik me richting kassa. Terwijl ik door ‘t meisje geholpen werd, vroeg ik me af of ik een opmerking durfde maken. Zij was druk bezig met scannen, kassa bevelen geven, papiertje pakken, boeken erin leggen, plakbandjes plakken, al ‘tgeen een kassa-medewerker in een boekenwinkel doet. Ik was druk bezig met gedachtes die klanten normaliter niet bezigen.

‘Loop jij wel eens door de Paleisstraat?’
Ik durfde ‘t. In de euforie van de vondst van Pavese voor geen geld, had ik genoeg moed blijkbaar in m’n lichaam verzameld om haar de meest onnozele vraag te stellen. Nou ja, wist zij veel dat ik dondersgoed wist dat zij al minstens 2 jaar 2-maal per week heen & weer m’n winkel voorbijging.
Ze keek me vragend aan. Paleisstraat? scheen ze te denken.
‘O, dat is de straat van O’Reilly’s & van Dale?’

Ze had me dus nog nooit zien staan. Noch ín de winkel, naar buiten starend vanachter de kassa, noch er vóór, op mooie dagen, als ik m’n lunch verorberde, zittend op een kratje. Terwijl ik haar wel vaak genoeg had geregistreerd. Niet omdat ze nou een wonderschone verschijning was. Ze moest ‘t meer hebben van de algehele uitstraling. Uitstraling die mij blijkbaar aansprak, want ik zou me niet voor de geest kunnen halen hoe haar vriendinnen er uit zien.

‘Nou, ook van de Bierkoning, want ik zie je daar wel ‘ns voorbij gaan als ik sta te staren door ‘t raam.’
‘Ja, ik studeer daar om de hoek,’ dat had ik ook wel door, ‘dus als we ff niks te doen hebben gaan we koffie drinken bij van Dale of O’Reilly’s.’ & Dan kijkt ze niet wie ze zoal passeert.
‘Zoiets vermoedde ik al,’ zijn m’n laatste woorden. Je moet ‘t nog wel een beetje spannend houden. Hoewel: ik zei d’r ook nog gedag.
Zij lachte breeduit, geheel gecharmeerd van ‘t feit dat ze herkend was. Ze zou niet zo snel meer onoplettend m’n winkel passeren.

Thuis heb ik alle kasten afgezocht naar m’n reeds verworven boeken van Pavese. Ik moest al snel tot de conclusie komen dat ik ze toendertijd waarschijnlijk allemaal van de bieb geleend heb, want slechts ‘Leven als ambacht’ vond ik terug.
Nu staan er nog 2 boeken op me te wachten in de Slegte, maar ik weet niet of ik wel deze zelfde dag nogmaals durf te gaan.

‘t Koopgedrag in Zijperspace laat zich door onnavolgbare aspekten beïnvloeden.