Ik ben me niet eerder bewust geweest iets te hebben gehoord van Shostakovitch (ik spel z’n naam maar zoals ze dat bij Audiogalaxy plegen te doen). Wel van z’n bestaan, lang geleden ondertussen; niet z’n muziek. Heb altijd gedacht dat ‘t moeilijke, voor mij ongrijpbare muziek zou zijn.

Men had mij eerder op de hoogte mogen stellen, want dan had ik vandaag m’n dag anders ingedeeld. Ik had de vlooienmarkt dan niet zo belangrijk gevonden & zou op tijd aanwezig zijn geweest in de Beurs van Berlage voor ‘t repeteren van ‘t Nederlands Philharmonisch Orkest. Waarna ik een kaartje tegen reduktie zou hebben gekocht voor de avondvoorstelling in ‘t Concertgebouw.

Ik weet ‘t: ik ben onwetend op dit gebied. Ik weet nog veel te weinig, heb nog veel te weinig gehoord van de klassieke muziek. Heb me heel lang slechts op andere muziek gericht & me niet opengesteld voor dat repertoire wat klassiek wordt genoemd.

Des te meer ik verbluft stond na ‘t binnenhalen van alles wat van Shostakovitch beschikbaar was. Waaronder bovenstaand.
Ik hoor wat geritsel van bladeren tijdens ‘t stuk. & Ik heb ‘t idee dat ‘t voortijdig wordt afgesloten.
Maar ik vind ‘t niet erg. Dit is voorlopig, want midden in de nacht, midden in ‘t weekend, bieb gesloten, budget van de maand bijna op, ‘t mooiste wat ik van ‘m heb binnen kunnen horen.

Alles lijkt mooi van Shostakovitch. Ik had in ‘t Concertgebouw moeten zijn.

& Muziek Zijperspace laten overheersen.
PS: Veel dank aan Puck voor Shostakovich.