‘t Internet lijkt dood vanavond. Niemand die reageert, geen overzicht die geupdate wordt, geen .tk die bereikbaar is, geen teller waar beweging in zit.

‘t Straft me voor m’n uitbundige verhalen van vanavond tegenover collega. Over hoe verslaafd ik wel niet ben, over hoe afhankelijk van ‘t schrijven & gelezen worden. Over hoe ik aan een herbeleving bezig ben & de angst die ‘t met zich meebrengt.
Dat ik mogelijk te diep duik.
Dat alles terug kan keren.
Dat ‘t lekker is dat alles terug komt.

Ik schijn van bovenaf de opdracht te krijgen even in mezelf terug te treden, voor zoverre dat mogelijk is. Mag niet die stap te ver maken: tot hier & niet verder.

Een zinnig moment om Zijperspace af te sluiten voor de nacht.