‘t Gaat niet meer zo goed met Trouble. Hij loopt mankend over straat, reageert ietwat schichtig & wil altijd maar pinnen, omdat er niks in z’n portemonnee zit.

Joe zegt dat-ie niks met ‘m te maken wil hebben.
‘He phones me in the middle of the day & then 10 times within 5 minutes! & I know it’s him, because everybody else knows I don’t answer my phone during work. He told me he had a job. & The other day I see him walking on the streets barefooted. I don’t understand that, man. He’s just telling me stories, he keeps on lieing. & Why. Well, man: I don’t want to see this guy no more; he is trouble!’

Trouble komt hinkend binnen, met een zoetgevooisde glimlach kijkend, turend voor bier. Met veel gesprokkel in z’n portemonnee krijgt-ie ‘t gewenste bedrag bij elkaar voor een blik bier. & Vervolgens maakt ie ‘t blik open om ‘t aan z’n mond te zetten.
‘You gotta drink it outside, you know that,’ roep ik nog net voor de 1e slok toe.
Trouble steunt, want wil niet de kou in. Loopt toch richting deur. Op ‘t punt naar buiten te gaan, keert-ie zich plots om. Hij kijkt me nogmaals aan, met een meewarige glimlach.
‘Tomorrow is another day. Tomorrow can be my lucky day.’

Alsof-ie m’n gedachten de hele tijd had kunnen lezen.
Maar dan had-ie ook kunnen lezen dat z’n lucky day niet meer komt. Dat had-ie al kunnen lezen in de ogen van andere mensen die ‘m aankeken.

Hoe hard is keihard, is een keiharde steen in Zijperspace, of een steen die zinkt?