Om verwarring te voorkomen een kleine toelichting mbt de titel (die, heb ik me bij aanvang mezelf voorgehouden, onderhevig is aan verandering mocht de luim daartoe neigen; dat moet echter niet te lang duren, want dan kan ik alle oude posts, ‘t moet een serie worden tenslotte, zeker als je er een romeinse 1 aan toevoegt, handmatig aan gaan passen): dit gaat niet gaan over mijn achtertuin (hoewel ik daar aan mag refereren, vind ik zelf; ‘t is mijn leven, mijn ervaring & alles wat mij kan helpen om ‘t verhaal van tuin & alles wat daar mee te maken heeft is geoorloofd, wel zo makkelijk ook om af & toe iets in perspectief te zetten & niet eindeloos rond te dolen in ‘tzelfde krappe universumpje van een volkstuin die groot lijkt, als je daar maar een beperkte aantal organismen tegenkomt, de mens incluis).
Dat gaat niet gaan is natuurlijk een verkeerde uitdrukking, bedacht vanuit de voorkeur voor enige stilistische poging tot vervoering, maar ik stoor me daar niet aan. Ik hoop de toevallige voorbijganger ook niet. Ik heb me niet zo lang geleden laten vertellen dat mijn soort mensen een bepaald talent (lees, eventueel: afwijking) heeft om ‘out of the box’ te denken & sindsdien hou ik me daar dan ook enigszins aan. Mocht ‘t me dit op enig moment uitkomen dan.
Dit moet dus gaan over m’n volkstuin, die ik samen met Tineke sinds augustus deel.
Ik spit, knip takken, zaag, ben de stratenmaker, pis de tuin vol als ik geen zin heb om modderige schoenen uit te trekken (bovendien hebben we geen water om door te trekken momenteel), kijk op als er een andere tuinder voorbij komt & zeg altijd gedag als me dat wordt gegund, drink bier als ‘t einde van ‘t klussen in zicht komt, maak een houtstapel van ‘tgeen ik knip, ben eeuwig in overleg met Tineke, zij maakt foto’s waar ik een hekel heb aan mensen fotograferen & alleen maar insecten, vanaf vandaag wormen erbovenop, op de kiek zet & verder wordt ‘t natuurlijk fantastisch, want al binnen 2 weken had ik een wants in de tuin ontdekt die nog niet eerder zo noordelijk was waargenomen in NL.
Daar volgt vast meer.
Deze serie in oprichting wordt mijn versie van de foto’s van Tineke.
Vastleggen wat anderen niet kunnen zien van de laatste uitbreiding van Zijperspace.
Kijk, ‘vastleggen wat anderen niet kunnen zien’… of Vastleggen Wat Anderen Niet Kunnen Zien.. dat is iets. Niet alleen omdat niet iedereen in je tuin staat en het werkelijk kan zien (wellicht wil je ook niet iedereen in je tuin), maar zelfs als men staat in een tuin, ziet men niet altijd wat er te zien is.
Dit klinkt vaag, maar ik vermoed dat je mij begrijpt.
Nou, in 1e instantie niet. Maar dat komt doordat ik in de stress zat, nog steeds eigenlijk over een rapportage (ook over geschreven, beste stukje sinds de herstart van Zijperspace, maar dit terzijde) die over mij & m’n werkgever opgesteld is. Er zit een foute passage in, veroorzaakt door een foute voorstelling van zaken door m’n werkgever.
Dat moet dus gecorrigeerd.
Sorry voor die uitleg, maar ik probeer je ff mijn stress uit te leggen, die, nu ik een jaar lang ziektewet doe, weer ff er voor zorgt dat ik niet goed na kan denken.
Nu denk ik je reactie wel te begrijpen, maar ik kan beter nog ff wachten om later te kijken of die interpretatie wel klopt.
(opgelucht ademhalend)
(& verder met rectificatie vragen van dat stukje rapport)
Ja, klopt!
(reactie vanuit een opnieuw weer wat helderder geest :-))