Twintig min negen

Eigenlijk kloppen de titels natuurlijk niet. Er zit hooguit een middernachtelijke logica in. Van toen ik bedacht dat ik toch aandacht aan de verjaardag moest besteden. Net wakker geworden uit de eerder genoemde dut. Boek ergens op m’n schoot.

Ik kan ‘t evengoed wel een beetje verklaren. In een poging zo kort mogelijk: twintig staat voor de leeftijd van Zijperspace de komende nacht & dat aftellen van 12 naar 1 staat voor ‘t aantal posts die ik wil plaatsen vooraleer ‘t officiële moment zo rond een uur of 1.30 aanbreekt.
Nee, geen vol uur. Net zoals mijn eigen verjaring op stipt 10 over half 9 ‘s ochtends plaats heeft. Mijn moeder vertelde me dat: de zuster had ‘t ter plekke genoteerd.
Hoewel ik niet weet of ze daadwerkelijk naar een klok kon kijken op dat moment. M’n moeder zal wel wat aandacht nodig gehad hebben. & Er was ook nog een baby aanwezig dat aan ‘t janken gezet moest worden om ‘t echte leven in ‘t lichaam te laten ontwaken.
Zoiets.

Zijperspace is geboren vlak voor de wereld een opdonder kreeg. Die van de mensen dan, de dieren hebben er niet al te veel van opgemerkt, ‘t gros daarvan.
Een paar vliegtuigen die zich in gebouwen boorden. Opschudding & een heleboel honger naar beelden om de zucht naar beantwoorde vragen te sussen.
Weblogs werden plots tot hét medium gebombardeerd. Snel, persoonlijk, in ‘t midden van ‘t web. & Daar maakte ik reeds 2 dagen deel van uit.
Ik dacht al veel meegemaakt te hebben, die 1e 2 dagen, maar plots leek dat speeltje iets heel serieus geworden. Flauwe grappen of olijke teksten waren even niet mogelijk.
Aanpassen was gemakkelijk; ik wist toch nog niet welke kant ik op zou gaan. Ja, schrijven. Vanaf ‘t beëindigen van de Kinderbijbel op 7-jarige leeftijd was dat m’n doel.
Wat ik echter moest doen met beelden van mensen die door trappenhuizen van die hoge gebouwen afdaalden, waarbij ‘t maar de vraag was of ze ‘t uiteindelijk levend gehaald hadden, daar kon ik hooguit verwondering uit laten klinken.
Ik kon me evengoed niet voorstellen dat men naar iemand wilde luisteren die slechts dergelijke vraagtekens af kon vuren, waar andere bloggers strooiden met de daadwerkelijke filmpjes die ze bij elkaar sleepten van overal & nergens.

Wat me ‘t meeste bij bleef waren uiteindelijk de beelden van een groepje mensen dat richting een lift schoof, waarbij 1 man een shirt aan had dat naam & logo toonde van de bierwinkel waar ik werkte.
Ik dolenthousiast dat iemand in de Twins bij mij in de winkel was geweest, Amsterdam meets ‘t middelpunt van al ‘t nieuws in de vorm van een bierwinkelshirt.
Pas later besefte ik dat men vooral niet de lift had moeten nemen tijdens die gebeurtenis.

Zijperspace ging daarna nog een tijdje door, maar de rest is geschiedenis.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *