uitlegrijm

Ze kwam laat thuis,
Vermoeid & uitgeput gisteravond,
Maar rechts van ‘t gasfornuis
Vond Roswitha, de bofkont,

Een zak vol pepernoten.
Zo liet ze me meteen weten,
Na de zak te hebben ontsloten
& Er enkelen te hebben opgegeten.

‘Zo lief,’
Dat was wat ik las
In de digitale brief
Die van haar afkomstig was.

‘Heeft m’n moeder achtergelaten,’
Vermeldde ze in de mail.
‘Vond ze nodig in enigermate,
& Was wel zo reëel,

Nadat ze m’n wasmachine had mogen gebruiken,
Omdat die van haar niet functioneert.
Nu zit ik hier een beetje uit te buiken
Daar zij mij op pepernoten heeft getrakteerd.’

Ik schreef: ‘Maar mevrouwtje,’
Met terugkerende post,
‘Da’s toch eigenlijk een foutje,
Want dat heeft de Sint geen cent gekost.’

‘Wat bedoel je daarmee?’
Was daarop haar vraag.
‘’t Hoeft toch niet van Sint per se?
Ik laat ’t me lusten, maar al te graag.’

‘Als je bezoek had gehad van z’n Pieterknecht,’
Schreef ik, ‘dan was ’t om je te belonen,
Want worden er pepernoten door hem neergelegd,
Dan is ’t om dank voor je braafheid te betonen.’

‘Kijk, je moeders liefde is vanzelfsprekend,
Je bent immers ontsproten aan haar schoot.
Op je gedrag wordt je door haar niet afgerekend,
als je maar blijft leven tot aan haar dood.

Ik voor mij zet overal m’n schoen,
Bij de kachel, onder de bank & naast de stoel,
Zodat Sint er iets in zou kunnen doen.
Maar een vent als ik is niet zijn voornaamste doel.

Hij heeft meer aandacht voor ’t kind
Die bedeelt hij met lekkernij & allerhande zoet,
Door de kleintjes weet hij zich daarom zeer bemind
& Dat is wel ook zoals ’t wezen moet.

Des te groter dus ‘t bewijs
Dat je ’t jaar hebt doorlopen met goed gedrag
Als er pepernoot of andersoortig spijs
Niet naast ´t fornuis, maar in je sloffen lag.

Want waarom zou Sint bij jou willen scoren,
Da’s niet anders dan jammer maar helaas,
Als hij ook een kind kan bekoren
Met pepernoten toegeworpen door de Pieterbaas?

De beloning was groter geweest
Als Sint ’t voor jóuw braafheid had gegeven.
Dat maakt die pepernoten zelf geen minder feest,
Nu je de gift aan je moeder hebt toegeschreven.

Ik hoop dat je m’n woorden een beetje kunt bevatten,’
Was m´n laatste zin aan haar,
‘Anders wil ik ’t ook wel in een rijmpje vatten.’
& Toen schreef Roswitha: ‘Doe dat maar.’

& Klaar is Kees, riep iemand in Zijperspace.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *