‘t Is de laatste brief, voor zover ik kan zien in de diepte van de schoenendoos die al jaren als archief heeft gefunctioneerd, in blauw envelop. Met daarop iconische roofvogelvleugels, wijd uitgespreid om te vertellen dat de inhoud een lange reis door de lucht heeft afgelegd.
De laatste brief & als ik goed lees 1 van de 1e brieven die m’n vader schrijft. Maar die daarvoor hebben Anny waarschijnlijk nog niet bereikt, is z’n vermoeden.

Nog maar net voorbij Gibraltar, onderweg naar Algiers. Die hij tijdens de duur van ‘t schrijven van de brief slapend zal passeren.
Ik zal terug moeten lezen om te weten of hij op de terugweg alsnog Algiers heeft bezocht.

M’n vader voelt zich te goed voor dit werk. ‘Minderwaardig’, want ‘jongens met gewoon lagere schoolopleiding doen dit werk ook!’

Ik schrik van ‘t gebruik van dat woord. Hoewel hij tijdens m’n schooltijd er wel altijd op hamerde dat ik goed m’n best moest doen. Want anders zou ‘t nooit iets met me worden.
Cijfers waren belangrijk.
Maar ik dacht dat die boodschap toen vaak klonk omdat hij zelf aan ‘t hoofd van een school stond.
Misschien de oorlog, die nog maar 7 jaar terug aan een eind kwam, probeer ik verder te vergoelijken.

Ik merk gelijk dat ik mezelf steeds heb voorgehouden dat ik lol moet hebben in wat ik doe. De uiteindelijke beloning is van minder belang. Heb ik dat dan niet van m’n ouders overgenomen, maar onderweg, door de tijd waarin ik opgroeide, ergens opgepikt?
& Waren zij, ik neem ‘t stel maar even als team, gehard door wat achter hen lag?

Dit is ‘t eind van een 1e reis, gekleurd in dat blauwe papier plus ditem envelop. Ik zie een groter formaat, een andere teint te voorschijn komen in de doos.
Zij beiden zullen in wat nog volgt niet zo veel ouder zijn. Ze hebben alleen ‘gecorrespondeerd’ als mijn vader lang weg was. Dat was volgens mij alleen voordat ze trouwden.
Daarna gebeurde dat slechts als m’n vader korte tussendoorvakanties hield, gebaseerd op wandelingen of reisjes naar heilige oorden.

Dan bleef ik thuis, met mijn moeder. Die blijkbaar ook niet zo gesteld was op verandering. Een deel van m’n broers, haar zoons, waren we dan ook even kwijt.

Minder stress in Zijperspace.