Vanvroegerjas

Ik schrijf over niet al te belangrijke dingen, doorgaans. Waar men snel van geneigd is te denken: hm, goh, tsjé. Waar moeite voor een uitroepteken, of een hoofdletter aan ‘t begin, gevoeglijk wordt weggelaten. Want zo’n routine-verzuchting, die je ‘t volgende moment alweer kwijt bent als een vlugge stiekeme scheet vlak voordat je vanuit een rustig steegje om de hoek de drukte van de winkelstraat betreedt.

Gelijk hebben ze, de mensen. Er is een ander slag voor nodig die zich bekommert om ‘t alledaagse. Niet om ‘t van de daken te schreeuwen, maar om ‘t constateren ervan. Er kleine vraagtekentjes bij opbeamend (van Scotty geleend).
Ik loop per ongeluk m’n hele leven al met die vraagtekentjes rond. Onbenullig, onschadelijk, onherroepbaar ook, want ze zetten een vervolgproces in werking. Van: als dit daarom, waarom dan dat als gevolg?

Ik zal wel in de duimfase zijn blijven hangen als kind. Dáár is de wereld, bedenkend vanuit de kinderstoel, poepluier aan de kont, & ik zal uitvinden hoe die werkt, maar blijf wel zitten waar ik zit.
Alleen was ik bij mijn besluit daar aan te beginnen nog niet op de hoogte dat kleine stapjes daarvoor nodig zijn. Bij grote stappen sla je te veel over. Tot gevolg dat je binnen een mensenleven nooit aan een slotconclusie toe zal komen.
Gelukkig maar, een bepaald deel van de mensheid weet inmiddels dat de wereld geen 42 is.

Bij dit punt aangekomen begin ik meestal over iets wat ik tijdens ‘t bereiden van m’n sneetje brood heb overdacht. Dan komt er weer iets te voorschijn vanuit ‘t denkproces in de keuken. Over theezakjes, of verpakkingsmateriaal. Wat de ideale manier van ‘t beleggen van de boterham mijns inziens is, iets wat daar mee samenhangt of er van af is geleid.

Vandaag niet.
Om echter tot de essentie te komen, tot ‘t onderwerp zelf, moet ik een hele omweg nemen & daar zag ik een beetje tegen op.
Maar even de schouders er onder & aanpakken dan maar.

Ik heb t-shirts. Veel.
Ik heb van mijzelf eens gezegd dat ik de ‘NL-Godfather van biershirts’ ben. Dat zei ik tegen de beoogd troonpretendent. Hij knikte beschaamd om zijn iets te gevatte opmerking een moment daarvoor. Nederig, zou in deze situatie ook niet misplaatst zijn.

Ik zou een jaar lang een zo genoemde ‘biershirt’ (een shirt met een brouwerij, een bier, een bierfestival oid tot onderwerp) kunnen dragen, elke dag een ander, zonder de was te hoeven doen. & Zonder 2 gelijkende gedurende ‘t jaar te dragen. Maar dat zijn eigenlijk woorden die ik 10 jaar geleden heb geuit. De stapels zijn inmiddels verder gegroeid.

Die stapels liggen op 2 stoelen, over de leuningen. Er zit een systeem in, die ik zo kort mogelijk uit wil leggen.
Ik trek een schoon t-shirt aan. De volgende ochtend gaat-ie de wasmand in, volgend shirt van 1 van de 2 stapels (2 leuningen, dus 2 stapels) van stoel A is aan de beurt.
‘t Gedragen t-shirt komt uiteindelijk, met een stel andere, uit de was. Na de waslijn komen ze op de stapels van stoel B terecht. Daar mogen ze wachten tot de stapels van stoel A op zijn. Ik heb ze allemaal gedragen (of om bepaalde redenen afgekeurd: ‘t weer, ‘t onderwerp, de kleur, ‘t slechte ontwerp, etc…): ik zal aan de inmiddels gegroeide stapels op stoel B moeten beginnen. Stoel A wordt nu verantwoordelijk voor de afgekeurde & pas gewassen shirts.

Dat is ‘t proces.

Ik loop momenteel tegen ‘t einde van de stapels op stoel B. De achterleuning is nu zichtbaar.
Daar hangt een jas. Die hangt daar al jaren. Gekocht op ‘t Waterlooplein, in lang vervlogen jaren. Jaren-60-modelletje, new wave-mode, maar dan niet zwart. Ik vermoed dat ik ‘m in een jaar tijdens de lente & vroege herfst gedragen heb. Luchtig, niet te warm. Een jaar of 30 geleden.

Die hangt daar dus. Waarschijnlijk nu een jaar of 15. Ik heb me gisterochtend verwaardigd me af te vragen waarom. Ik moet ‘m gedurende de jaren, gedurende afwisselende leuningen van de 2 stoelen, gedurende ‘t dag-in dag-uit oppakken & aantrekken van t-shirts, vaker tegengekomen zijn. Maar die vraag was nog niet bij me opgekomen mbt de jas die daar hangt.

We zijn echter niet per se op zoek naar antwoorden in Zijperspace, de vraag zelf is al genoeg.

Eén reactie op “Vanvroegerjas”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *