verlanglijstje nr 19

Men moet ‘t me maar niet kwalijk nemen: ‘t is allemaal ihkv m’n moeder zo min mogelijk stress geven. Ik ben al niet de makkelijkste mbt m’n verlangens kenbaar maken, elk jaar weer zeg ik dat ik eigenlijk niets te wensen heb. Aan de ene kant is dat waar: in principe kan ik kopen wat ik wil. Niet dat ik rijk ben, absoluut niet, maar als ik plots bedenk dat ik iets tot m’n eigendom wil maken, voel ik dat niet echt in m’n portemonnee de rest van de maand. Dit bedenken gebeurt me wel vaker, zodat men mij wel als een spontane koper kan omschrijven. Aan de andere kant is ‘t ook niet waar: er zijn genoeg dingen die ik best wil hebben, maar dat bedenk ik meestal niet op ‘t moment dat ik een juiste winkel voor handen heb. Of wel de juiste winkel, maar ik kan niet bedenken wat ik te wensen over had.

Vroeger waren strips een grote hobby. Al m’n geld ging daar aan op. Daar moest ik van afkicken toen ik ging samenwonen. Ik mocht niks meer aanschaffen van mezelf, behalve nieuwe afleveringen in de serie Thorgal. (Die relatie is overgegaan, maar ben niet opnieuw aan de stripverslaving begonnen)
Nu is bier m’n vak & gelukkig ook nog steeds een liefhebberij. Als er iets interessants op dat gebied in druk verschijnt, poog ik ‘t in m’n boekenkast te krijgen.

Stom genoeg heb ik de kombinatie van voornoemde hobby’s een beetje genegeerd. Stiekem wel in de bibliotheek geleend, maar ik vind dat ‘t uiteindelijk een trotse plaats in m’n huis zou moeten krijgen. De Meesters van de Gerst is een meesterwerk van de hand van dezelfde scenarist als Thorgal. ‘t Behandelt enkele generaties van een familie in ‘t brouwersvak. & Ik heb geen enkel deel in de kasten. Dat hoort te veranderen, Sinterklaas.

Desnoods dragen we daar zelf zorg voor in Zijperspace, maar we zullen daar ff geduld voor betrachten.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *