Verlatingsdagboek XXVII

Momenteel ben ik ‘t Aziatische Lieveheersbeestje in de gaten aan ‘t houden. In zoverre ik dat dier tegenkom, natuurlijk. & In zoverre ik er informatie over kan vinden.
‘t Blijkt dat ‘t ding ondertussen ‘t Veelkleurig Aziatisch Lieveheersbeestje wordt genoemd. Vooral omdat er zoveel verschijningsvormen van zijn. Met diverse hoeveelheden & rangschikkingen van stippen. Of dat juist ook weer niet.

‘t Is kortom een ingewikkeld beest. Iets waar ik ‘t dan over wil hebben, m’n gedachten over wil laten gaan, al pratende, gesticulerend wellicht vanwege ‘t belang van m’n onbenul over dit onderwerp.
Ik wil nl weten wat m’n vragen zijn. Waar m’n onbegrip gestalte krijgt & waarbij ik de antwoorden misschien al in m’n mond heb liggen.
Want zo werkt dat toch ongeveer? Dat je praat & je eigen vragen met antwoorden invult.

Dat kreng van een beest, dat eigenlijk in Azië had moeten blijven, gedijt hier schijnbaar goed. ‘t Lust bij hongersnood desnoods de larven van z’n eigen ras, maar ook die van de voor ons inheemse 7-stippelige variant. Waarschijnlijk nog wel meer dan dat.
‘t Is bij wijze van spreken een ware afstammeling van de toentertijd denkbeeldige exotische inboorlingen die wij vreesden vanwege hun grote pannen op ‘t vuur waar wij westerlingen in gekookt werden. Tarzan & Jane bijv als zij niet goed genoeg op elkaar aan ‘t letten waren.
Zo’n beest. Hapgraag. Onomwonden, nietsontziend. Zo stel ik ‘m voor.

Allemaal niet zo belangrijk, als ik er ondertussen niet al te veel wijzer van was geworden.

Ik wil zeggen: ‘Waarom zijn die beesten veelkleurig & lijken ze niet op elkaar?’
Ik wil mailtjes sturen naar de mensen die verstand van mijn vragen hebben.
Ik wil suggereren: ‘& Als ze dan veelkleurig & daardoor niet gelijkend zijn, kunnen ze dan evengoed seks met elkaar hebben & daar resultaat van zien?’
Ik wil de experts toefluisteren dat ‘t toch niet 1 ras, sorry: 1 soort, kan zijn als ze zichzelf dmv kruising (19-stippelig neukt bijv de ontstippelde?) niet voort kunnen planten.
Ik wil zien hoe kinderen van verschillend gestippelde ouders al dan niet op elkaar lijken of me juist doen beseffen dat ‘t toch echt niet kan, seks met diverse veelkleurige aziatische lieveheersbeestjes (ja, je hoort ‘t eigenlijk met kleine letters te schrijven & ‘t niet tot zo’n groot punt te laten uitgroeien), want dat schijnt niet zo genetisch bepaald te zijn, tussen bijv de mogelijk bastaard 19-stippige variant & de ontstippelde egale vreemdganger.

Ik wil weer dingen zeggen. Daar komt ‘t op neer. Mijmeren. ‘t Bedenken van dingen & dat dat dan niemand stoort.
Maar dat ‘t wel gezegd, gefluisterd, gemurmeld is & daardoor uit m’n hoofd.

Ik wil weer murmelmijmerfluisteren, besef ik me. Een mogelijkheid van een continue stroom van van alles wat er desnoods niet toe doet.

Wachten tot men dat ontvangt vanuit Zijperspace.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *