Daarnet keek ik nog verwonderd naar ‘t reeds bloeiende Longkruid & de vele knoppen op ‘t punt van doorbreken op div takken waarvan ik de naam nog niet achterhaald heb & ‘t geel dat al aan de rechterkant van de tuin ‘t overheersende grijs & groen begint te verdringen.

Nu staar ik verontwaardigd naar de kat die de achterkant van de tuin (ik vond ‘t al zo sterk ruiken) als beter geoutilleerd toilet beschouwt dan de kattenbak die (ik weet ‘t zeker) goed verschoond bij m’n buren voor ‘m klaar staat. Die verontwaardiging groeit aanmerkelijk als ik bemerk dat-ie weliswaar 3 keer schrikt van m’n onverhoedse bewegingen op 5 meter afstand, maar zich niks meer van menselijke onverhoedsigheden lijkt aan te trekken op ‘t moment dat z’n rug gekromd staat, z’n staart een horizontale stengel leviterend boven de aarde lijkt & er wazige dampjes van onder z’n gat tevoorschijn komen.

De Nepeta cataria wordt bij herkenning onmiddelijk verwijderd uit Zijperspace.