Ik had vele teksten staan. Aardig wat, in ieder geval.
& Ik heb ze allen geheel verwijderd.
Want niet tevreden & te moe bovenal, moe om moeite te nemen beter te laten worden.

Ik ga hangen voor de tv, in slaap vallen, vallen naar beneden van grote werkelijke dingen beleven. Dat moet droom zijn, leven zoals echt werkelijk zou moeten zijn.
& Dan wakker worden in de vergetelheid die ‘t echte leven wordt genoemd. Waar mijn teksten niet meer bestaan, maar werkelijkheid wordt beleefd.
& Ik wacht. Druppels van levensvocht wacht ik. Wachten op ‘t misschien van ooit. Wegzakken, wegzakken tot wachten wordt beloond.

Wegzak. Zodat ik m’n dromen van later ken. Als later blijft.

& Dat hopen geloven in Zijperspace.