Hij telt z’n geld nog even voordat-ie vertrekt.
‘Dit is m’n winst,’ vertelt-ie me,’in 1 uurtje!’
Hij stopt de € 70,- voldaan in z’n achterzak, in zoverre je voldaanheid van z’n gezicht af kan lezen.

De man lijkt van turkse afkomst & draagt een muts tot vlak boven z’n ogen. Licht sjachrijnige blik, altijd wantrouwend, schuchter. Hij komt niet zo vaak, hooguit om een klein blikje bier te halen. Voor de dorst, maar meestal om aan wisselgeld te komen voor z’n klantjes. Daar heeft-ie nooit over verteld; dat merk je echter vanzelf als zo’n persoon naar buiten stapt & enkele briefjes overhandigt aan degene die buiten staat te wachten.
Vandaag lijkt-ie plots wel graag over z’n handel te willen vertellen.

’10 Uur is de beste tijd. Om 2 uur is ‘t niks meer. ‘s Ochtends vroeg voelen ze zich niet lekker. Dan hebben ze snel een pilletje nodig. Maak ik van 25 op dat moment 50 cent. De helft is winst. Om 2 uur lukt dat niet meer. Iedereen is er dan.’

Om ½ 3 zie ik z’n muts aan de overkant lopen, gevolgd door 3 junks. Hij wordt geroepen door een man die net de zaak heeft verlaten, waardoor-ie de straat moet oversteken. De mannen die voor de Albert Heijn duidelijk zichtbaar op ‘m stonden te wachten, geven de moed op & gaan op zoek naar iemand anders.

10 Minuten later komt-ie bij me langs om met bier kleingeld te verkrijgen.

Soms duurt ‘t wat langer voor ‘t licht uitgaat in Zijperspace.