10:47 Wijst de klok.
‘t Moet wel woensdag zijn. Lomig lui loop ik in m’n onderbroek de voortschrijdende dag van dichte gordijnen te aanschouwen. De gedachtes van ‘hup’ & ‘haast’ zijn nog niet verschenen. Slechts ‘zal ik 1st thee zetten, of broek aantrekken’ doemt op in ‘t zoemend hangend hoofd, nog vol van de nacht beleven.
Pas bij de entree van de felle overdadige zon, schiet de wil tot ondernemen me te binnen: ‘Dit wordt de dag dat ik…’
Met grootse plannen & grootse dingen wil ik blijkbaar plots de dag aanvangen.
”t Is in ieder geval een dag van overdadig,’ concludeer ik al snel, ‘bij zulk ongecontroleerd schieten in uitersten; een dag van bepaald geen maat kunnen houden.’
‘Laat ik 1st voor ‘t uitzicht van de buren een broek aantrekken, zodat ik thee kan gaan zetten.’

‘t Wordt tijd de sluimerresten in Zijperspace te verwijderen.