‘t Wil niet lukken. Ondanks dat m’n stem gister bijna verdwenen was & ‘t leek of dit een zware verkoudheid aankondigde, zei m’n lichaam vanochtend dat er geen reden was om me ziek te melden. Nog geen druipneus om via de telefoon ook maar iets te simuleren. Slechts enkele spettertjes bloed kwam eruit bij ‘t leegsnuiten vanochtend, maar ook dat is niks bijzonders; neveneffekt van ‘t medicijn dat mij vrije ademhaling bezorgt.

Hoewel ik 1000 doden sterf als er ook maar iets met m’n lichaam aan de hand is, zou ik toch graag een reden hebben om te kunnen melden dat ik niet op m’n werk kan verschijnen. Zodat ik eindelijk ‘ns wat meer rust heb dan slechts 1 vrije dag 2 keer in de week. Ik wil een paar dagen achter elkaar geen verplichtingen, ongegeneerd thuis blijven hangen. Naast vakantie-dagen opnemen, is ziek worden de enige mogelijkheid daartoe.
Ik word nooit ziek, of in ieder geval: zelden. Hebben andere mensen een griep onder de leden, waardoor ze een week uitgeschakeld zijn, bij mij komt ‘t niet verder dan een zware verkoudheid waar best mee valt te werken, & die na 3 dagen verbannen is.
Verzekeringsmaatschappijen & werkgevers varen wel bij mijn onverwoestbaar lichaam: ik schat dat ik me afgelopen 7 jaar slechts 4 dagen ziek heb gemeld. Meestal vanwege een verwonding, 1 keer omdat ik gestalkt werd door een klant.

Ik moet eens vaart gaan maken & ophouden met ‘t gejeremiëer, over een uur dien ik de deur van m’n werk geopend te hebben.

De economie dient draaiend gehouden te worden in Zijperspace.