1½ Maand geleden kwam-ie op een drukke zaterdagmiddag binnenlopen met een bebloede kop. Totaal van de wereld, versuft door klappen waarschijnlijk, wilde hij een blikje bier van me hebben. ‘I need to sit down & relax,’ zei hij. Ik pakte ‘t blikje & stuurde ‘m zo snel mogelijk weg: ‘Reken later maar met me af.’

Joe, de andere canadees in ‘t circuit, wist me een paar dagen later te vertellen dat-ie z’n huis was uitgetrapt door z’n huisbaas. ‘But you know, Ton, that guy means trouble.’ Joe begrijpt de reden dan ook dat hij niet voor de deur een biertje moet gaan drinken als Trouble erbij komt staan. Hij heeft zowiezo geen zin om ‘t biertje op straat te drinken als z’n landgenoot ‘m wil vergezellen.

Langzamerhand knapte Trouble op, rekende ‘t blikje een week later af & werd weer wat zekerder van zichzelf. Waardoor-ie ook z’n sjachrijnige & onbetrouwbare uitstraling terugkreeg. ‘t Is vermoeiend om zo’n persoon zo’n zelfde uitstraling terug te geven (dat doe ik automatisch als ik zo snel mogelijk van ‘m af wil zijn), dus allengs werd ik toch iets vriendelijker, wat Trouble de gelegenheid gaf om zich meer op z’n gemak te voelen.

Plots kwam-ie van de week stralend de winkel in: ‘What do you think of my new haircut?’ Behalve dat nieuwe kapsel (glad achterover gestreken vet zwart haar), had-ie ook een date met een australische dame. ‘She’s staying for a few days at the place of a friend of mine & I phoned her if she wanted to meet for a cup of coffee.’ Dat zat wel goed, was haar reactie.
Ik begreep ‘t verhaal niet: hoe kan je nou zo enthousiast zijn als je slechts een bakkie leut met iemand gaat drinken? Hij bleef de smile van punt tot punt volharden. Hij nam een blikje bier mee om richting afspraak te ledigen.

Hij kwam nog even terug rennen. ‘Yeah, and I got a new appartment today. And tomorrow I’m gonna start my new job.’

Ik heb niks met die man, bedacht ik me. ‘That guy means trouble,’ wist Joe me een half uur later uit te leggen.

Begrijpen we de mens nou weer wat beter in Zijperspace?