Helaas, ik moet u bekennen dat m’n teksten alhier niet de hele tijd dezelfde zijn. Vooral vlak nadat ik voor ‘t 1st ‘post & publish’ heb ingedrukt is ‘t onderhevig aan nog vele veranderingen. Op ‘t moment zelf denk ik daar niet aan. Dan denk ik meestal dat de tekst af is, perfekt & aan opleuk geen behoefte heeft.

Totdat ik ga kijken hoe de boel er voor de lezer er uit ziet. Terwijl ik daarvoor al 5 keer m’n blik erover heb laten gaan, vind ik pas dan de grote fouten in woordgebruik, spelling & formulering. & Merk ik bovendien dat die opleuk er inderdaad aan ontbreekt.

Waarna twijfel ontstaat. Hoe kon ik dit plaatsen? Wie heeft dit gelezen? Hebben ze al gereageerd?
Dus dat gaat dan allemaal gecontroleerd worden, waarna zo snel mogelijk correctie moet plaatsvinden. Maar dan word ik veeleisend, moeten ‘t gloedvolle zinnen in puik & gevat nederlands worden, zonder dat men mij kan betrappen op ongefatsoeneerd gebruik ervan. & ‘t Verhaal moet kloppen: opeens worden ‘t begin, ‘t midden, ‘t einde essentiële onderdelen.

& Twijfel daarover neemt hand over hand toe.

Aan de ene kant ben ik blij dat ik mezelf de beperking heb opgelegd geplaatste postjes niet te mogen deleten (mag dus wel corrigeren). De andere kant vertelt mij dat ik de hele boel zo snel mogelijk moet laten verdwijnen.

Gelukkig heb ik een figuur als ohjajoch die mij een stuk minder kritisch beoordeelt dan ikzelf, wat me stimuleert verder te gaan & ‘t volgende stuk te plaatsen. Want er zal geschreven worden, zolang ik dat als doel niet afkeur.

De verandering blijft echter een constante in Zijperspace.