Bijna een jaar geleden zat ik er de hele tijd over te zeuren. Ik zou samen met Tijn naar Bamberg gaan. & Ik bereidde me er al bloggend op voor. Maar ik had de smaak van ‘t bloggen nog niet helemaal te pakken. Ik was verslaafd, jawel, dat zeker wel. Maar ik had nog niet m’n eigen stijl te pakken. Een manier om m’n gedachten, verhalen in te verpakken.
Ik geef ook geen link naar de stukjes van toendertijd, want hoewel ze allemaal nog steeds in m’n archief zitten (voor de volledigheid), vind ik ‘t niet de moeite waard ze te laten lezen.

‘t Is toen niet doorgegaan. Tijn had ff wat anders te doen op ‘t laatste moment. Ik was zo goedaardig, begrijpend & vergevingsgezind om hem dat niet kwalijk te nemen, & ‘m slechts in stilte te vervloeken vanwege ‘t verpesten van m’n eindelijke vakantie.

Morgen gaat ‘t wel door. Niet met Tijn, die zie ik bijna niet meer. Hij was op mijn verjaardag, ik was op die van hem. Voor de rest niet gesproken, niet gezien, hoe graag we ook zouden willen.
Morgen vertrek ik richting Bamberg met Kees. Omdat we bier moeten halen. Ik mag daarvan profiteren door eindelijk die stad te zien, met z’n authentieke brouwerijen.

Voor vandaag had ik me voorgenomen enkele dingen recht te zetten. Xcuses aan te bieden voor ‘t steeds maar weer uitstellen van enige reaktie op ontvangen i-meel. ‘t Feit dat ik buiten m’n blog gewoon niets laat horen. Dat ik te lui ben om ff een meeltje te schrijven & te versturen. Ik wilde dat allemaal ff uitleggen, voordat men ook al verontrust raakte omdat ik m’n blog ook nog ‘ns 2 dagen niet zou updaten.

Helaas waren er belangrijkere dingen die al m’n aandacht opeisten. Die m’n gedachten van hot naar her lieten gaan. Die m’n algehele ondernemingszin op een slakkengang zette.
Wat me uiteindelijk een faalangst bezorgde. Angst ‘t schrijven te zullen voltooien, maar te horen krijgen dat ‘t geen bal voorstelde. Des te verder weg ‘t ontvangen van ‘t i-meel leek, des te moeilijker ‘t voor me werd hierop opnieuw een reaktie te geven.

Ik ben er ook vandaag niet toe gekomen. Maar ik beloof plechtig dat ik pogingen hiertoe zal nemen, zogauw ik terugkom van dit korte uitstapje.

Tot die tijd verblijf ik te Zijperspace; ik bedoel: niet. Of juist weer wel.