Ja, sorry dus.
Niets om over te schrijven. Want als ik iets te schrijven zou moeten hebben dan zou ‘t over de huidige situatie moeten gaan. Dat ik 4 meisjes over straat zie lopen, oud genoeg om eigenlijk geen meisjes meer genoemd te worden, terwijl de schommelende links-na-rechts voetstappen er voor zorgen dat hun jassen elkaar schuren. Ik wilde nog roepen van 1½e meter, maar was bevreesd dat ik een oude man was die op zijn flikker zou krijgen.
Dus besloot ik door te rijden op mijn fietsje, want voor hun had ik vanaf dat moment een ‘fietsje’ & was ik beland in ‘t genre van oud, als ik had gezegd wat ik zou zeggen. Dus daar valt al niets meer over te schrijven. Geen stukje dus. Geen tekst hier.
Ook niet over de 4 jongens die de verbindingsbrug over de a10 overstaken richting Diemen terwijl ik vanaf de andere kant dezelfde heuvel beklom, maar nog net genoeg adem had (ik had ‘t voorgaande voorval tot mezelf door laten dringen: wie ben jij, tutjes, dat je jezelf de kans geeft je te laten besmetten, wat straks kan betekenen dat je grootmoe of -pa net iets eerder sterft dan, dan, dan… Ja, wat? Zou zij/hij evengoed al binnen een half jaar dood zijn geweest? Maar waar ben jij dan met je verdriet als je je ‘t beseft & je ‘t bovendien krijgt te horen, god behoede, dat jij ‘t bent geweest?) om hen toe te roepen, zeer verantwoordelijk, want als hun ouders er niet zijn om hen op te voeden in deze situatie, dan mag een voorbijganger, net opgeleid door enige informatie aangaande de verspreiding, toch wel zijn verantwoordelijkheid nemen: ‘Hé jongens, voor jullie geldt ook 1½e meter!’
(net als voor die meisjes die geen meisjes meer zijn & me nooit hebben gehoord)
Ja, tuurlijk. Ja, tuurlijk meneer.
Hoorde ik hen zeggen. Terwijl mijn daling van ‘t viaduct zich had ingezet.
Ik kon wel keren na nogmaals omkijken, terwijl ze geen afstand tot elkaar namen. Maar de fantasieën van ‘Ik heb corona’ & spugen, zaten al in mijn hoofd nav een filmpje uit Parijs.
& Dan hoor ik mensen zeggen, ik heb ‘t uit hun typewerk gehoord, dat ouderen toch al dood zouden gaan, omdat ‘t hun taak is de jongeren te overleven. Hun natuurlijke taak.
& Dan zal ‘t wel een grapje zijn geweest. Maar dan neem ik per ongeluk deze situatie iets te serieus.
Daarom geen post vanuit Zijperspace.